چه عجیب است
حال دلم؛ حالا!
با خاطرات کربلایتان...
پ.ن:
با یاد شما
یاد آن گذشته ها
حال بهتری دارم
"حال" بهتری دارم...
صد شکر
چه عجیب است
حال دلم؛ حالا!
با خاطرات کربلایتان...
پ.ن:
با یاد شما
یاد آن گذشته ها
حال بهتری دارم
"حال" بهتری دارم...
صد شکر
هوایی شما شده
ولی
سکوت می کند
دلم...
پ.ن:
دل نبستنم عذاب می شود،
باز
امروز
دوباره
به حجم آسمان هوای تو دارد دلم، هوای تو دارم؛
سری به این خرابه ها نمی زنی؟!
... سری به این خرابه ها بزن . . .
می ترسم
آسمان هم که بیاید
جای ستاره شدن، سیاهچال شوم...
سری که درد نمی کند را دستمال نمی بندند
اما بگو
دلی را که درد می کند چطور؟!
پ.ن:
فکری به حالم کن...
آرزو باید ناب باشد،
مثل تو...
کجایی؟!
دوستان امیدوارم در لیله الرغائب برای بنده دعا کرده باشید، اگه نه هم لطفا الان...
نه برای ما
که برای خاطر واژه هایمان
برگرد...
پ.ن:
واژه هامان تو را می خوانند، خودمان...
حالا که نیستی
دلم عجیب گرفته است...
و چه سخت است با چنین حالی از تو بخواهم که برگردی...
پ.ن:
دلم هوایی ندارد
ای کاش هواییَش کنی...
پ.ن2:
سلام من به تو ای صاحب دلم، صاحب زمان...
درد داری و من
بی غم و بی درد؛
آه...
پ.ن:
چه ساده می گذرم از کنار تو
وقتی که آسمان دلت پر از غم است...
پ.ن2 :
"حجم تنهایی تو بیشتر از بودن ماست..." ( شاعر : ؟؟؟ )
تمام دانه دانه زمین خوردن ها
از روزیست
که تسبیح ذکر تو پاره شود...
پ.ن:
مرا به یاد خودت دار؛ برای همیشه...
"القلب حرم الله..."*
مگذار که جز تو به حریمت آید...
*القلب حرم الله، فلاتسکن فی حرم الله غیرالله. ( قلب حرم الله است، پس در حرم الله جز الله را راه مده. ) - امام صادق علیه السلام.
پ.ن:
دلِ بیتاب هوایت دارد...
قلمی که از تو مانده را که به دست می گیرد دلش آرام می شود،
اینجا تمام یادگاری هایت آرامش بخش است...
پ.ن:
"الا بذکرالله تطمئن القلوب"*
*قرآن کریم
تنها تو را ز دلم خواستم، نشد؛
آخر نشد که دلم با تو دم زند...
پ.ن:
تنها بمان؛
پیش چشم دلم بمان / تنها بمان...
من کجا و لیاقت لبیک
به دعای خدای هر دو جهان...
پ.ن:
ان شاءلله فردا صبح عازم سفر عمره مفرده هستم، لطفا حلالم کنید...
تو که باشی
". . . فَهو حَسبُه"(1) / فهو حسبی ...
(1) "وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّـهِ فَهُوَ حَسْبُهُ" ؛ سوره مبارکه طلاق، آیه شریفه 3
نه صرفا مخاطب خاص؛
که خاص ترین مخاطب عالمی... تو که چنین مخاطب قرار دادنت دلم را آرام می گرداند...
پ.ن:
الا بذکر الله...
پ.ن2 :
می شود دل آرامم شوی؟!
گاه احساس می کنی دلت گرفته است؛ اما نمی دانی دلیلش چیست
با خودت فکر می کنی، چیزهایی به ذهنت می رسد، اما نه...
+ باز احساس می کنی دلت گرفته است؛ و باز هم نمی دانی دلیلش چیست...
پ.ن:
با خودم فکر می کنم، چیزهایی به ذهنم می رسد، اما می گویم تو مهربان تر از این حرف هایی...
پ.ن2:
می گویند دلی که می گیرد را باید پیش تو آورد؛
"این هدیه را اگر نپذیری کجا برم؟!"جا خوش کرده اند این درد ها
در قلب هایمان;
همانجا که به ما گفته اند باید فقط حریم تو باشد!
أنیس
یعنی همدم
من لا أنیس له
یعنی کسی که همدمی ندارد
یا أنیس من لا أنیس له... ما جز تو را نداریم، دل های بی کسمان را تنها مگذار...
مشکل از چشمان من بود که نور تو ندید
ور نه یک عمر تو بر جان و دلم تابیدی
پ.ن:
بیچاره هر که در مقابل خورشید شب شود، بیچاره من...
کـویــر کـه بـبــارد دیـگــر کـویــر نـخــواهـد بــود . . .
مـی شـود اذن بــاریـدنـم دهــی ؟ !
پ.ن:
بگذار در هوای تو باران شوم، خدا...
+ دلــم "هـوای تــو" مـی خـواهـد . . .
گفتی می آیی
گفتی می خری
گفتی می بری
... پس کجایی؟!
- می ترسم باد تمامِ "من" را ببرد... -
نه یوسفم
و نه به خاطر می آورم خواب انگور کسی را تعبیر کرده باشم و از او کمک خواسته باشم
- چرا این زندان به سر نمی رسد...؟!
گر بدانم
که تو بر قله ی این کوه هستی
این همه صخره ی پر رنج همه هیچ بوَد...
پ.ن:
من تو را می خواهم
با تمامِ سختی...
جان مولا نظری بر دل حیرانم کن،
دل من سخت هوای تو به سر دارد و بس ویران است...
+الهی و ربی، من لی غیرک؟!
کربلایت از ما زمینیان چنین دل می برد
با آسمانیان چه خواهد کرد... ؟!
پ.ن:
کربلای تو از اصل آسمانیست...
وقت خداحافظی دوستان
شاید بتوانم اشک هایم را پنهان کنم
اما تو که می دانی، این بغض گلو - که ذکر کربلا کربلایش امانم نمی دهد - دست از من برنمی دارد!
تو بگو چه کنم...؟!