قربة الی...

نماز می خوانم قربةً الی... ألله أعلم!

پی نوشت:

خودمونیش می شه:

نماز می خونم، اما نمی دونم واسه کی می خونم... قربة الی الله؟!

چنین نمازی قربة الی الله؟!

آه!

ناشکری

می خواهی ناشکریم را به رخ کشی؟!

باشد...

تو خیرالشاکرین

و من بدترین ناشکران...

"تو خوب خوب، من بدِ بد..."

پی نوشت:

چقدر احساس کمبود کردم...

دو دختر نابینای محجبه از رتبه های برتر کنکور...

روزی 13 و 12 ساعت درس...

خدایا، می خوای نشونم بدی که چقدر ناشکرم؟

گرفتن آتش در دست...

مادر مقابل چرخ خیاطی کهنه اش نشسته بود و لباس می دوخت : «به بازار رفتم، شلوارهای بازار بدن نما بود.»

حتی یک نمونه اش را که در خانه داشت نشانم داد؛

و این من بودم که جز سکوت و آه حسرت جوابی نداشتم...

+نه از درد دست و پایش گلایه می کرد،

و نه حتی از مردم این روزگار؛

تنها گلایه اش از چرخ خیاطی بود که از سر فرسودگی به سختی می دوخت...

پ.ن:

هرچند که می دانم همه جای بازار چنین نیست؛ اما...

تو پشتیبانی این نظامی...

در این بحبوحه ی انتخابات

وقتی به این فکر می کنم

که تو پشتیبان این نظامی

خیالم راحت می شود...

...توکلت علی الله

عبادت بی حاصل

یک عمر بُدی گرم عبادت ای دل،

یک عمر بُدی ز ذکر یارت غافل

برگرد به سویش و پایان ده

یک عمر، عبادتِ بی حاصل

تقی...

تقی

یعنی

با تقوا...

... کاش بویی از این صفت مولامان بریم . . .

السلام علیک یا محمد بن علی التقی

میلاد امام جواد علیه السلام مبارک باد

تمسخر...

ویلٌ لکلِّ همزةٍ لمزه... وای بر هر عیب جوی مسخره کننده (سوره همزه، آیه 1)

در این ایام انتخابات

یادمان به این آیه باشد...

حماسه سرایی

می خواهم

حتی اگر شده با یک بیت

دست بر حماسه سرایی برم

تا یکی از ابیات این حماسه ها به نامم باشد . . .

. . . حماسه هایی سیاسی و اقتصادی!

پی نوشت:

همه مان باید بیتی از این حماسه ها را بسراییم...

میراث مادر

حرف هایی که باد آورده باشد

نمی توانند

میراث مادرم را

بر باد دهند...

پی نوشت:

خواهرم

چه خون ها برای چادرت داده شد
و چه خون دل ها که خورده شد...

فرمانروا

دیگر دارند فرمانروای تمام عیار می شوند

این نفس های ما!

انگار نه انگار...

خدایمان هم ساعتی شده است...

ساعتی خدا را داریم

و ساعتی دیگر / انگار نه انگار که خدایی در کار است!

دست و دل باز

گمان می کرد دست و دل بازی را به انتهایش رسانده است

حتی همسرش را هم بخشید

به چشمان ناپاک خیابان ها...

نماز صبح...

بیچارگی 

آن موقعیست

که

نماز صبحمان را نیز

در خواب

بخوانیم!

( @تعقیبات )

چگونه باشم؟!

راستی

چگونه سربازی می خواهی؟!

راه آسمان

راه این آسمان را

باید از ستاره ها تشخیص داد

ستاره که نه...

چهارده خورشید...

گل به خودی

در جنگ نرم

گل به خودی است

که مشغول جای دیگری شوی

و

از درس و دانشگاهت بمانی...

پی نوشت:

فراموش نکن وظیفه مان چیست!

من می روم تا...

چادرش را بوسه زد و گفت

یادت باشد

من

می روم

تا حجابت بماند

. . . و پرواز کرد!

پی نوشت: چه کرده ایم با شهدایمان؟!

شاید کار های مهمتری دارم...

شاید

نخواستی

آنجا - پیش حجت تو بر روی زمین

شهید شوم

و شاید

کار های مهمتری بر روی دوشم گذاشته ای

که باید تمامشان کنم...

پی نوشت:

سلام مجدد، بنده برگشتم

آرامش واقعی...

دیگر آرام شده بود؛

حس می کرد گرم ترین آغوش دنیا را دارد

و چه حس شیرینی داشت

که خدایش را یافته است...

( الا بذکر الله تطمئن القلوب )

سخت است دیدن ه

سخت است

که بدانی

هم نوعانت در سختی به سر می برند

و سخت است

که بدانی

اگر عده ای به حق خود قانع بودند

دیگر هیچ کس فقیر نبود

و سخت تر آن است

که بدانی

با این حال

چقدر فقرا زیادند...

تعظیم می کنم مقابل چادرت...

به نشانه ی تعظیم

سرمان را خم می کنیم

مقابل میراث مادر...

پی نوشت:

چه افتخاری دارد تعظیم مقابل چادر مادر...

معیار ما

معیار بعضی از ما شده دلمان!

وقتی دلمان چیزی می خواهد

چه خدا آن را صلاح بداند

و چه نداند

باید همان شود

وگرنه خدایمان خدای خوبی نیست!

استکبار

لازم نیست نام کسی رضا خان پهلوی باشد

یا سمتش پادشاهی یک کشور باشد

حتی در رفتار با همسر، یا حتی کودک خردسال همسایه، نیز ممکن است مستکبر باشیم

دلت پاک باشد

"دلت پاک باشد"

آری...

دلت باید پاک باشد

اما مگر می شود دلت در عملت تجلی نکند؟؟

حی علی الصلاة

حی علی الصلاة

یعنی

او که خدای ماست

ما را به نماز می خواند

زشت نیست اجابت نکنیم؟!

فرهنگسراها...

خواسته یا ناخواسته
کاری بود که کردیم...
جای این که مساجد را پر کنیم
سنگر را خالی کردیم و آن فرهنگسرا ها را پر کردیم...

کلاغ های سیاه

به سیاهی کلاغ ها نگاه نکن
و حتی اگر دلشان سیاه بود باز هم روی حرف هاشان تأمل کن
گاهی گوهرها با همین کلاغ ها می رسد

الحمدلله رب العالمین

امروز اندکی از نعمت هایت را شمردم

حساب کردم، هر ساعت حدود 1800 نعمت

و هر روز حدود 43200 نعمت

چگونه می توانم اینهمه نعمتت را شکر بگویم؟

( به قول سعدی علیه الرحمه: هر نفسی که فرو می رود،‌ ممد حیات است و چون برمی‌آید مفرح ذات. پس در هر نفسی، دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب. )

لاحول و لا قوة الا بالله

در نماز که این را می گوییم

یعنی

هیچ وقت فراموش نکن

لاحول و لا قوة الا بالله

پی نوشت: غرور بد دردیست، عبادت 6000 ساله را برباد می دهد!

از هیچ کمتر

می خواست دعا کند

سه بار گفتم:

"من"

و یک بار نگفتم:

"ما"

اما به گذشته ام که نگاه می کنم

می بینم این "من" از هیچ هم کمتر است!