بهتر که نمک پاشند...

زخمی که از نبود تو باشد خدای من

بهتر همان که نمک روی آن زنند...

بی تو، پاییز...

بی تو

پاییز

دست از سرهایمان بر نمی دارد

کجایی مولا؟!

بگذار فقیران به درگاهت آیند...

می دانم

سیاهی بال هایم، میان اینهمه کبوتر، ممکن است چشمانت را بیازارد

اما 

چه کلاغ ها که با اکسیر تو بال های سیاهشان سفید شد...

بگذار بار دیگر فقیران و خسته‌گان به درگاه تو آیند

رحمی...

پی نوشت:

ان شاءلله قراره سه شنبه عازم باشم، دعا کنید مشکلی پیش نیاد...

السلام علیک یا شمس الشموس...

دل وسیع تو...

آسمان

با تمام وسعتش

مقابل وسعت دل تو کم می آورد

دلی که از وسعتش "دورترین ها از تو" هم در آن جا می شوند...

پی نوشت:

خودم به چشم دیدم

که من هم در دلت جایی دارم

با آنکه دورترینم از تو...

آمدن پیش تو...

این روزها

گمان می کنم خواب می بینم

که صحبت آمدن پیش تو می شود...

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

پی نوشت:

دلم تنگ است

اندازه ی دل یک کبوتر...

دلم هوای حرمت را دارد...

آقا

دلم عجیب کرده هوایتان

هوای صحن و سرا و

هوای لحظه ای اشک کنار ضریحتان...

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

پی نوشت:

کاش قبل امتحان ها قسمت می شد قدمی بر آستانش گذارم...

بغض

یک بغض نفس گیر

از جنس نبودن تو

گیر کرده است

در گلویم...

برگ‌ریزان

تو که نیستی

پاییز هم

دل خوشی ندارد

از این برگ‌ریزان...

هوای خوب با تو بودن...

چه حال و هوایی می شود...

من،

شما،

ضریح شش گوشه تان . . .

دل کندن

تو که می دانی

چه سخت است "دل کندن"

مخواه که روزی دل هایمان از تو کنده شود...

راه خانه ی تو

نمی گویم راه نیست؛

هست...

اما

کاش پاهایم به راه می افتادند؛

راه خانه ی تو . . .

دل بیچاره

بیچاره این دل

که سکانش

به دست من افتاده است...

پی نوشت:

خدایا... دلم تو را می خواهد... کمک کن که به سمت تو آیم

دلم برایت تنگ است...

دلم

برای خورشید

تنگ شده است . . .

. . . اندازه ی تمام کبوتر های حرمش

پی نوشت:

اطلبنا لزیارتک یا مولای...

تو کجایی آخر؟

دست بر نمی دارد

از سر من

خیال تو

کجایی آخر آقای مـــــــــن...

می خواهم دلبسته ی تو باشم...

کاش

دلم را

به غل و زنجیر می کشیدی

به گره هایی که من می زنم اعتمادی نیست...

(زنجیر : دلبسته)

گرمایی برای نوشتن

این دست ها

برای نوشتن

گرما می خواهند

آن هم نه هر گرمایی

گرمایی که از دل یار آمده باشد...

شرمنده ام

نمی دانم چه بگویم
هر بار
قطرات گریه را روی چشمانت جاری کردم
و هر بار
عرق شرم جاری شده ام را پاک کردی...

یادتان هست؟

یادتان هست مولا؟

بارها

وقت خداحافظی

کنار ضریحتان

قول هایی رد و بدل شد...

قرار شد شما باز دعوت کنید

و من...

بارها شما به قول نداده تان عمل کردید

و من...

لک العتبی...

حق داری

حق داری سرزنش کنی بنده های بی وفایت را

با اینهمه بدی که ما کردیم

اینهمه سرکشی و طغ

آنقدر سرزنشمان کن تا راضی شوی

( لک العتبی حتی ترضی ، مناجات التائبین امام سجاد علیه السلام )

بارانی بفرست...

خدایا

هوای این دل آلوده شده است

فکری بکن

بارانی بفرست

شب یلدا

شب ها
یلدا هم که باشند
باز هم تو از پشت ابر به آنها می تابی!

کمی درد

در بساطت کمی "درد" پیدا می شود؟
برای خودم نه... برای نفسم!
می خواهم هیچ وقت غافل نشود کیست.