فراموش کاری...

«...و ما کانَ رَبُّکَ نَسیّا»*

وای بر چون منی

که تو چنینی اما

من بیچاره مدام فراموش می کنم...

^{*سوره مبارکه مریم، آیه شریفه 64  «و پروردگار تو فراموش کار نیست»}

حوّل حالنا...

تو که زمین با این عظمت را چنین بهاری می کنی...

خواهش می کنم:

حوّل حالنا الی احسن الحال

باورم نمی شود من نیز...

تعجب ندارد که هنوز باور نکرده ام سفر را

من کجا و خانه ات ؟!

راستی...

شاید بیچاره تر از من ندیده ای که چنین مسکین نوازی می کنی

خواستم بگویم

صد شکر، که فکر بیچاره ترین ها نیز هستی...

پ.ن:

چهار روز تا سفر مانده و چنین در حیرتم از تو...

پ.ن۲ :

حلال بفرمایید دوستان، ان شاءلله عازم مدینه منوره و مکه مکرمه هستم.

گرفتن آتش در دست...

مادر مقابل چرخ خیاطی کهنه اش نشسته بود و لباس می دوخت : «به بازار رفتم، شلوارهای بازار بدن نما بود.»

حتی یک نمونه اش را که در خانه داشت نشانم داد؛

و این من بودم که جز سکوت و آه حسرت جوابی نداشتم...

+نه از درد دست و پایش گلایه می کرد،

و نه حتی از مردم این روزگار؛

تنها گلایه اش از چرخ خیاطی بود که از سر فرسودگی به سختی می دوخت...

پ.ن:

هرچند که می دانم همه جای بازار چنین نیست؛ اما...

گل پر پر مولا، پر مزن...

ای پرستوی علی(ع)، ای بانو
اندکی بیش بمان در بر مولا، بانو...

کاش دروغ باشند...

ای کاش افسانه بود
حرف های روضه خوان،
ای کاش...

پس شتابان به سوی خدا بروید *

"فَفِرّوا إلی الله..." *

پس کجایی / ای بهترین پناهگاه؟!

^{* سوره مبارکه ذاریات، آیه شریفه 50}

یک نظر نما به ما...

حال که بر درگه توام

یک نظر کافیست...

بی نهایت تویی و من...

با تمام ادعای تبهرش در ریاضیات

هیچگاه نتوانست بفهمد

یک در کنار بی نهایت برابر است با بی نهایت...

پ.ن: ای کاش با تو خدایی شوم، خدا...

شهر غربت

غربتت را باور کن؛

قواره های این شهر آنقدر کوچک است،

که هیچ کدام از لباس هایش به تو نمی آید!

پ.ن:

لباس

باید از آسمان باشد،

آنجا که هیچ بویی از زباله های این شهر نبرده است...

بیچارگی دست های خالی

بیچاره آن دستی که خالی باز گردد
از کربلای پر ز نور جبهه هاتان...

پ.ن:
چشم امیدمان است، بر دو چشمان با شکوه شما...

پ.ن ۲ :
خدانگهدار ای سرزمین نور...

اسیر یک نگاهم کنید. ..

مسکینِ در گِل اسیریست
در انتظار نگاه شما
ایها الشهداء...

پ.ن:
ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد...

امیران عهد و پیمانید...

به حرف های چون منی که اعتماد نیست؛
عهد و پیمان نیز از شما باشد...

پ.ن:
شهدا!
کودکانه التماس می کنم... مردانه قول دهید؛
مگذارید که بی کس گردم...

خاک آغشته به عشق...

پاره های عشق
هرچه هست
در این خاک هاست...
خاک، آغشته به عشق می شود گاهی...

پ.ن:
ای عشق! عاشق نما دل طوفان زده ام را ...

پ.ن۲:
ان شاءلله در جبهه های جنوب دعاگو هستم. التماس دعا.

کربلایی

می گویند"کربلا نمان، کربلایی بمان"
می گویم
کربلا نمی آیم، کربلایی نمی مانم؛
کربلا می آورید، کربلایی نگه می دارید...
شــهـدا! کـَربَـلایـی نـگـهـم داریـد...

باز - گشت

یک سال روزگار گشت

من نیز می خواهم

باز ،

گردم

سمت شما...

صلی الله علیکم ایها الشهداء

پ.ن:

ان شاءلله فردا عازم راهیان نور خواهم بود، لطفا حلال بفرمایید...

پرواز، بدون بال، بدون پر...

پرواز

نه بال می خواست

نه پر

زمانی یک ترکش کوچک کافی بود...

پ.ن:

هرچند که بی بال و پر ها از همان ترکش کوچک نیز محرومند...

هوای نوشتن

دلم هوای نوشتن دارد

نوشتن از قدم هایی

که رفتند و باز نگشتند...

السلام علیکم یا اولیاءالله و احبائه، السلام علیکم یا شهداء...

این همه لطف و کرم از تو کجا باشد عجیب؟!

می کشی مرا

با این همه لطف و کرمت

آقای رئوف...

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیه السلام

پ.ن:

نمی دانم از کدام روز نگاه تو افتاد به سمت من

تنها می دانم

خوش تر از نگاهت نیست...

پ.ن:

دعا می کنم توفیق زیارت دوباره داشته باشی، لطفا شما هم دعا کنید توفیق زیارت دوباره داشته باشم

و من یتوکل علی الله...

تو که باشی

". . . فَهو حَسبُه"⁽¹⁾ / فهو حسبی ...

^{(1) "وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّـهِ فَهُوَ حَسْبُهُ" ؛ سوره مبارکه طلاق، آیه شریفه 3}

حاء سین یاء نون

پیش خداوند

شاید سوره ای دیگر محفوظ باشد،

که با حروف "مقطعه" ی نام شما شروع می گردد...

حـــاء، سیــن، یـــاء، نـــون ؛ حسیــن علیه السلام .

بگذار به یادت باشم...

نه صرفا مخاطب خاص؛

که خاص ترین مخاطب عالمی... تو که چنین مخاطب قرار دادنت دلم را آرام می گرداند...

پ.ن:

الا بذکر الله...

پ.ن2 :

می شود دل آرامم شوی؟!

اللهم ارزقنا...

بوی سفر که می آید

دلم به تب و تاب می افتد، دلم چشم به راه می دوزد...

اصلا؛ تمام دنیا یک سمت، حال و هوای سفر به مشهدت یک سمت دیگر...

پ.ن:

هنوز در حد "شاید" و "اگر" است

اما آقای ما رئوف است؛

دلم روشن است که یک بار دیگر...

"لطفا" دعا کنید . . .

پ.ن2:

اللهم ارزقنا زیارت قبر علی بن موسی الرضا علیه السلام...

درد

بیچاره او

که بی حال است،

بی حال، بی گذشته، بی آینده...

اسیر آسمان تو

از این قفس ها بیزارم

آزادی می خواهم

رهایی می خواهم،

می خواهم به آسمان پرواز کنم،

آنجا که تو قفس داری...

+بگذار اسیرت باشم...

الرئوف

گمان نمی بردم/ نمی برم/ نخواهم برد

که تو رو برگردانی...

نمی بردم، نمی برم، نخواهم برد.

مردانه وار

مردانه وار

در ره معشوق

ایستاده بود

مردانه تر ز در و دیوار خانه اش...

پ.ن:

گاه یک زن، یک مادر، سیاه می کند روی تمام مذکرها را در ره مردانگی...

می خواهم رویت را بینم...

چشمانم را باز کن

بگذار با نگاهت از این آسمان بی ستاره خلاصی یابم...