خدایا
خسته شده ام
از این که گاهی با تمام وجود تو را می خواهم
و گاهی غفلت می کنم
کمکم کن
حتی فکر لحظه ای دوری تو هم دق می دهد مرا
خواهشی دارم از تو
که درک حضورت را از من دریغ نکنی
ای همراه تمام لحظات من
خودت می دانی نیت را
به خودت می سپارم
هر چه صلاح می دانی همان کن
دلت که می گیرد
آن را به صاحب اصلیش بسپار
خود می داند چگونه درستش کند!
وقتی راه گریه ام بسته می شود
احساس می کنم خلع سلاح شده ام!
"ارحم من رأس ماله الرجاء و سلاحه البکاء"
بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا
دستمان را گرفتی و به اینجا کشاندی
در خطرات زندگی کنارمان بودی
همیشه پشتمان به تو گرم بود
هر وقت به مشکل برخوردیم به بالا نگاهی انداختیم، تازه فهمیدیم مشکلاتمان مقابل پشتیبانمان هیچند
پس چه می شود ما را که باز هم گاهی از تو دور می کنیم خودمان را؟
