دل بیچاره

بیچاره این دل

که سکانش

به دست من افتاده است...

پی نوشت:

خدایا... دلم تو را می خواهد... کمک کن که به سمت تو آیم

مگر می شود؟!

نرسیدن ها

همه حکایت دارند

که مشکلیست در این خواستن ها

مگر می شود کسی تو را بخواهد و نرسد؟!

بی نیاز از دنیا...

چیزی نمی خواهم

همین که "تو" پشت من باشی

از تمام دنیا بی نیازم می کند...

کاش تا ابد فقط تو را بخواهم

همیشه خواسته ای مرا

کاش

بعد این

برای همیشه

من / فقط تو را...

شیرینی های تلخ...

چرا باید

تلخی ها را

شیرین بچشیم؟؟

چه بر سرمان آمده است؟ . . .

تو که خوب هستی...

من بنده ی خوبی نباشم

تو که خدای خوبی هستی...

آنقدر می مانم تا...

می خواهم تحصن کنم

مقابل خانه ات!

آنقدر می مانم تا راهم دهی

خدای من...

هیچ ندارم...

هیچ

ندارم

که بگویم

جز آنکه خودت را به یادت بیاورم...

. . .

. . .

پی نوشت:

این حرف ها بماند بین من و خودت، مثل تمام چیز هایی که بینمان ماند...

خدایا مگر که را جز تو دارم؟

نکند روزی رسد

من بمانم

یک زبان بند آمده

و نکیر و منکر

خدایا...

خدایا کمکم کن غیرممکن ها را ممکن کنم...

می گویم غیرممکن است

اما می دانم

تو که بخواهی

هیچ چیز غیر ممکن نیست

پس کارم را به تو می سپارم...

ابرهای آسمان تو

ابر های آسمان تو

به چشمانم

کوچ کرده اند...

خدایا

بارانی بفرست!

امید من

چیزی ندارم

جز یک امید

که آن هم از توست...

برترین توشه...

توشه ای می خواهم

که برتر از آن نباشد

خدایا... چه کسی جز تو می تواند تقوایم دهد؟؟

( ... فَإنّ خیرَالزّادِ التّقوی، و اتَّقونِ یا أولی الألبَاب ( بقره، 197 ) ... همانا بهترین توشه تقوا است، و از من پروا کنید ای صاحبان عقل )

ظلم...

خدایــــــــا

چــگــونــه بـا ظـالــمان رفـتــار مـی کـــنـیـــــ ؟!

آخــــر...

ظلمنـــ ـ ـــا انـفـــ ـ ـــســنـــ ـ ـــا...

کاش من هم...

می دانم

تو همیشه نگاهم می کنی

کاش

کمی هم

من

تو را...

تا آخر خط...

خدایا

دستم را بگیر

می خواهم تا آخر خط را با تو بروم...

دستم به قلم نمی رود...

این دست را همیشه تو گرفته ای

و به قلم برده ای

حالا که دستم به قلم نمی رود هم باید خودت آن را بگیری!

لک العتبی...

حق داری

حق داری سرزنش کنی بنده های بی وفایت را

با اینهمه بدی که ما کردیم

اینهمه سرکشی و طغ

آنقدر سرزنشمان کن تا راضی شوی

( لک العتبی حتی ترضی ، مناجات التائبین امام سجاد علیه السلام )

خدایا... خودت تقلب برسان

خدایا

تو که می دانی

بدون تقلب رساندن تو

همه ی این امتحانات زندگی را صفر می شوم

پس یا امتحان سخت نگیر... یا خودت تقلب برسان

بارانی بفرست...

خدایا

هوای این دل آلوده شده است

فکری بکن

بارانی بفرست

چشم پوشی

وای بر من

تو از کار من چشم پوشیدی

اما من از خواست نفسم چشم نپوشیدم...

ولت نمی کنم

هیچ جا نمی روم

اصلا زیرانداز هم نمی خواهم

همینجا

جلوی در

روی خاک ها

می نشینم

مگر یک بنده به جز خانه ی صاحبش کجا را دارد خدای من؟!

از دوریت می ترسم

خدایا

می ترسم

پای طناب دار دوری از تو روم

و تو مرا نجات ندهی

گذشت...

خدایا شرمنده ام...

تو با اینکه من بد بودم از من گذشتی

اما

من با اینکه تو خوب بودی از "من" نگذشتم!

خدایا من مقصرم

من مقصرم مولا

اما

مگر تو بخشنده نیستی؟؟

مرا ببخش...

جنس هایم را بخر

می دانم

خوب می دانم

ارزش یک پول سیاه هم ندارد این دل من

تو رایگان ببر

اصلا

تمام زندگیم هم روی آن

اگر جنس هایم را نفروشم می گندند

به پایت می افتم

خدایا

نگذار تباه شوم

درخت نیم سوخته

برگ هایمان را گناهان آتش زدند

حالا تو هم می خواهی تبر برداری؟؟

مگر این درختان نیم سوخته دیگر چه دارند که آن ها را قطع کنی؟

سرزنش کن،هر چه می خواهی سرزنشمان کن... اما از ما راضی شو

( لک العتبی حتی ترضی... ؛ مناجات التائبین امام سجاد علیه السلام )

عدّتی

غیر از تو که را دارم

در سختی هایم

یا عدّتی عند شدّتی

نمی گویم تو را می خواهم...

خدایا

نمی گویم تو را می خواهم

می گویم

می خواهم خودم همانی شوم که تو می خواهی

وگرنه من که هستم که تو را بخواهم؟؟