شهر ما تنها است...

شهر؛

چه تنها،

بی تو...

پ.ن:

جمعه ای بی تو گذشت،

شهر ما مانده و یک هفته پر از تنهایی...

هر بار پاییز مال من شده ست...

هـــر بـــار کــه فـصـــل هـــا را تـقـسـیـــم کـردیــم

نــیـ ـمـــه ی دوم ســـال بــه مــن رســـیـد

+ بـــا یـکــــ پـایــیـــز بـیــشـتــر...

عالم تنهاست، بیا...

عالم

بی تو

چه تنهاست،

بیا...

خدا با من است...

خدا با من است

حتی اگر

من با او نباشم...

او می سوزد و ما...

این روز ها

تو می سوزی

اما ما می سازیم...

پی نوشت:

ببخش بابت تمام لحظه هایی که یاد سوز دلت نبوده ایم...

بغض

یک بغض نفس گیر

از جنس نبودن تو

گیر کرده است

در گلویم...

برگ‌ریزان

تو که نیستی

پاییز هم

دل خوشی ندارد

از این برگ‌ریزان...