تو که می دانی
چه سخت است "دل کندن"
مخواه که روزی دل هایمان از تو کنده شود...
تو که می دانی
چه سخت است "دل کندن"
مخواه که روزی دل هایمان از تو کنده شود...
خورشید این جمعه رفت
اما مولا
ما نمی رویم...
...می مانیم تا تو بیایی
ای خورشید
صبر کن
شاید
یوسفمان در راه باشد
شاید
هنوز هم
جای امیدی به این جمعه مانده باشد
شاید
یک هفته انتظار دیگر رقم نخورد...
قلبم ناقص می تپد
اما دلخوشم
که همین تپیدن ناقص هم
برای توست...
خداوند
از آسمان
هدیه ای فرستاده است . . .
. . . مادرم را !
پی نوشت:
امروز زمین چه نورانی شد...
سلام بر فرزندانی
که از مادر هاشان جدا شدند
تا ما از مادر هامان جدا نشویم...
... سلام بر شهدا
روز مادر مبارک
دل من
دیدن بهشت می خواهد...
...لحظه ای چشم بر پای تو . . .
( بهشت زیر پای مادران است، حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم )
پی نوشت1 :
می ترسم از آن روز که حسرت با تو بودن را خورم...
پی نوشت2 :
عیدتون مبارک
کل أرضٍ کربلا . . .
- هر زمینی!
حتی زمین دل هامان... -
پی نوشت:
خاک کربلا تشنه بود... شاید برای همین است که دل هایمان هم تشنه است، تشنه ی لحظه ای حضور "تو". . .
روزمان شب شد
و شب ماند
کجایی، تو ای خورشید روزهامان؟!
مادر
دستانم را بگیرم
و به من راه رفتن را بیاموز
که سخت محتاج راه رفتنم...
السلام علیک یا صدیقة الکبری...
پی نوشت:
عیدتون مبارک :)
خوشا به حالش آن چهار بانو
اولین کسانی بودند
که زیارت کردند
بر جمال کوثر را...
پی نوشت:
کجا آیم برای زیارتت مادر...؟!
آنگاه که از تو برای ما
نه دیدنی باشد
و نه شنیدنی
چیست زندگی هامان
جز مرگ...؟!
پی نوشت:
دیدن و شنیدن همیشه با چشم و گوش نیست... گاه با دل است!
جز تو ارباب
چه کسی می داند
شرح دلتنگی من؟!
و که می داند
که در این غربت و دوری از تو
دل من لحظه به لحظه دارد
او هوای حرمت، اربابم...؟!
پی نوشت:
باز هوای حرمت آرزوست...
امان از
طمع هایی که بر بخشنده بودن تو ورزیدیم
و خیانت کردیم . . .
امان از دلی
که برای دیدن روی تو
مهیّا نیست...
حماسه ی سیاسی
یعنی
ادبی نویسان هم
سیاسی نویسند...
پی نوشت:
ان شاءلله حماسه سیاسی در به طعم گندم آغاز می شود...
بگویید ابراهیم(ع) بیاید
می خواهم
لحظه ای تبرش را قرض بگیرم
برای شکستن این بت نفس...
دلم بی قرار است
کجایی
ای قرارگاه دل ها...؟!
پی نوشت:
خدایا... قرار دل های بی قرارمان را برسان . . .
باید این دل ز پس نفس بر آید
و به پرواز در آید
و رها گردد از این دوری و غربت
و از این رنج و ز محنت
و جدا گردد از این زاری و هجران
فردا
تو / کنار کعبه...
...چه غوغایی شود!
پی نوشت:
کاش فردا غوغا شود...
نمی گویم راه نیست؛
هست...
اما
کاش پاهایم به راه می افتادند؛
راه خانه ی تو . . .
کاش
ابر ها
مثل باد
کنار روند
از مقابل خورشید...
الهم عجل لولیک الفرج
دیگر
عباس(ع) هم نبود
تا دلداریش دهد
در غم حسین(ع) . . .
السلام علیک یا ام البنین