خداحافظی با تو...

آخر چطور با تو خداحافظی کنم؟

دو ماه بدنم با تو خو گرفته است

حالا چگونه تو را کنار بگذارم؟

پی نوشت:

یادم باشد

حالا که می خواهم با پیرهن مشکیم خداحافظی کنم

چند وقتی یک بار به آن سر بزنم

تا ماجرای نوکر و ارباب فراموشم نشود...

سرچشمه

هر چه به سرچشمه نزدیکتر باشیم آبش زلال تر است
خدایا
سرچشمه ها را نشانمان داده ای
توفیق نوشیدن بده...

بگذارید دمی راحت باشد...

جماعت
شما بروید به سقیفه برسید
بگذارید پیغمبرمان دمی از شما راحت باشد...

پرواز کبوتر

آسمان تا هر جا که بخواهی بال توست
کافیست بخواهی کبوتر باشی
تا بال ها به پروازت درآورند

مسافرت...

چمدانش را بست، گفت می خواهم به سفر بروم

پرسیدم: کجا به سلامتی

_یه جای خوب! تو هم چمدونت را ببند...

_من دیگه واسه چی؟ من که قصد سفر ندارم

_هممون مسافریم، قصد هم نداشته باشی به زور می برنت، اگه از قبل چمدونت رو نبندی برات سخت تره!

( چمدانمان را که می بندیم نباید زیاد سنگینش کنیم...

یک کفن کافیست

بار اضافی که نمی گذارند ببریم، تازه جریمه هم دارد! )

قربة الی...

قبل از انجام گناه

تفألی به دفتر نفس زد

می خواست ذره ای به "قربة الی الشیطان" بودن کارش لطمه وارد نشود!!

رضایت نامه

روزگار عجیبیست

شیطان

از بعضی ها

رضایت نامه می گیرد

و بعد آن

سرشان را می برد

سختی ها...

سختی ها

شاید برای این است

که صورت های سیاهمان

با سیلی سرخ شود

کارمان از زندان هم گذشته است...

یابن الزهرا

جالب اینجاست

که زندان هم

نتوانسته است ما را به خود بیاورد

( مرتبط: حبس - فانوس )

خورشید تابان

می گویند شب شده است
اما حرفشان را باور نمی کنم
من یقین دارم خورشید شب ها هم می تابد،
هرچند که عمریست پشت ابر است!

بوی مرگ

سایه ام بوی مرگ می دهد

انگار

مرگ

سایه سایه با من آمده است...

کلاغ های سیاه

به سیاهی کلاغ ها نگاه نکن
و حتی اگر دلشان سیاه بود باز هم روی حرف هاشان تأمل کن
گاهی گوهرها با همین کلاغ ها می رسد

هنوز باورم نمی شود...

نمی گویم تعطیل است

دل که تعطیل نمی شود

فقط

حالش خوب نیست

غم زده است!

هنوز باورم نمی شود امید جان...

حالا که رفتی...

حالا که به آسمان رفتی

یادت باشد

این پایین یک عده دلتنگ تو می شوند

گه گداری به آنها سر بزن...

( تقدیم به دوست عزیزم امید غفارلو که لحظاتی پیش خبردار شدم پدرشون فوت کردن، جهت شادی روحشون فاتحه و صلوات )

آمدیم، نبودید، رفتیم

"آمدیم...نبودید...رفتیم"

یابـن الحسـن!

این سرگذشت حال مــاست

یک عــمر است وقتـی می بینیم شـمــا نیستید

جـای انتظــار...

مـی رویم!

دستم به قلم نمی رود...

این دست را همیشه تو گرفته ای

و به قلم برده ای

حالا که دستم به قلم نمی رود هم باید خودت آن را بگیری!

کار دل...

تا مرحله ای کار را باید به عقل سپرد

اما پس از آن دیگر هیچ کاری از دست عقل برنمی آید

باید دست به دامن دل شد

ناله از شیطان

نالیدن از دست شیطان چه سود دارد

وقتی که

ما خودمان بدون شیطان هم کار عصیان را پیش می بریم؟

( " من از بیگانگان هرگز ننالم / که با من هر چه کرد آن آشنا کرد " )

الحمدلله رب العالمین

امروز اندکی از نعمت هایت را شمردم

حساب کردم، هر ساعت حدود 1800 نعمت

و هر روز حدود 43200 نعمت

چگونه می توانم اینهمه نعمتت را شکر بگویم؟

( به قول سعدی علیه الرحمه: هر نفسی که فرو می رود،‌ ممد حیات است و چون برمی‌آید مفرح ذات. پس در هر نفسی، دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب. )

واقعا می خواهی...؟!

باورم شود؟!

واقعا می خواهی دعوتم کنی ارباب؟؟

یعنی

من هم...؟؟

:((

لک العتبی...

حق داری

حق داری سرزنش کنی بنده های بی وفایت را

با اینهمه بدی که ما کردیم

اینهمه سرکشی و طغ

آنقدر سرزنشمان کن تا راضی شوی

( لک العتبی حتی ترضی ، مناجات التائبین امام سجاد علیه السلام )

خدایا... خودت تقلب برسان

خدایا

تو که می دانی

بدون تقلب رساندن تو

همه ی این امتحانات زندگی را صفر می شوم

پس یا امتحان سخت نگیر... یا خودت تقلب برسان

کاش آتش بگیرم...

کاش روزی

از عشق تو

آتش بگیرم

و مدام بسوزم...

بارانی بفرست...

خدایا

هوای این دل آلوده شده است

فکری بکن

بارانی بفرست

لاحول و لا قوة الا بالله

در نماز که این را می گوییم

یعنی

هیچ وقت فراموش نکن

لاحول و لا قوة الا بالله

پی نوشت: غرور بد دردیست، عبادت 6000 ساله را برباد می دهد!

دل دادگی...

من و تو دل ندادیم

ارباب منت گذشت

و دل هایمان را برد...

السلام علیک یا أباعبدالله

روی نامت غیرت دارم

بانو

نام تو که می آید

غیرتم جریحه دار می شود

"زینب سلام الله علیها"

خون دل و ناله...

یا بن الزهرا

خون دل از من برای تو شده است

و ناله ی فراق از تو برای من!

البته خودم می دانم که این ناله ها برای تو یک منتظر نمی شود

چرا که ناله می زنم، اما وقت عمل...

بدون دیدن و شنیدن...

او

حتی صدایم هم نکرد

نشنیده دلم را ربود

ندیده مرا آواره کرد

بدون این که صدایش را بشنوم با او حرف زدم

با من حرف زد

درددل کردم

سنگ صبورم شد

و من همچنان منتظر لحظه ای دیدار او، یا شنیدن صدایش...

صدا زدن عشق

عشق را صدا کرد،

اما نه مثل هر بار!

این بار با نام برادر صدا زده بود

حسین علیه السلام را...