همچنان شادم، آه...

من همچنان شادم، آه!

و من همچنان خوشم...

بی خطر تر از گوسفندان,

و سر به راه تر از گوساله ها

آه!

من همچنان کمتر و کمتر می شوم

من همچنان بی خیال بی خیال...

و تو نیستی...

این جمعه هم تمام شد

من همچنان شادم، آه!

"خر" !

به دیگران بی احترامی نباشد

مَثَل است دیگر...

خر صاحبش را گم می کند!

و من صاحبم را...

کاش جهنمی نبود

بسم الله

باورم نمی شود

تو و عذاب کردن گدا؟

مهر و رحمتت کنار، مردم چه می گویند؟!

پی نوشت:

کاش شدیدالعقاب نبودی، فقط خدای ارحم الراحمین، خیالم راحت بود...

حواستان به چون منی هم هست، خدا را شکر

باز هم

تو آمدی

و رفته ای

اف به چشم های پر ز خواب من

پی نوشت:

شاید اشتباه می کنم

ولی خود نگاه کن به شاهدم:

زندگی چه پر ز شور و شادی است؛

می شود نباشد آن نگاه مولایی شما؟!

لحظه های خوب زندگی ست

تو نگاه می کنی مرا...

همه بی نوایان

بی نوایان شهرمان همه پُر از نبودن تو اند

و من

پُر تر از همه؛

ببخش...

پی نوشت:

خوشا با تو بودن

بدون بام و هوا

هوایی تو ام و بی هوای تو ماندم

چه بی نواست دلم، بدون بام و هوا!

هوای من باش، حوّای من باش، خدای من باش

نمی دانم، هر چه تو گویی، فقط: با من باش...

حسرت بزرگ

دودهای آسمان

حکایت از نبودن ستاره است

آسمان خواستم ولی بدان

آسمان

بدون تو

برای من

به جز سیاهی تمام

رنگ دیگری ندارد همچنان

پی نوشت:

حسرت بزرگ

داشتن، بدون تو...

سفره ی "عید"

به جای این همه "سین" ها

شاید کمی بهتر بود اگر

سفره جای یک "میم" بود، میم "مولا"...

(عجل الله تعالی فرجه)

پی نوشت:

الفباء نیز کم می آورد

اینقدر که ما فقط "حرف" می زنیم، بدون صرف هیچ جمله ای...

پر طاووس عزیز است به کرکس ندهند

برای عمر من نوشته اند

سطری از "سکوت"

در بیان اوج یک روایت همیشه آشنا: " من کجا و تو کجایی ای شهید... ؟! "

پی نوشت 1:

پر طاووس عزیز است به کرکس ندهند...

روایات شهدا را که می شنوم می فهمم هنوز خیلی راه است، خیلی...

به خودم نگاه می کنم ناامید می شوم

مگر این که به خدا نگاه کنم که گاهی زیر لب بخوانم" اللهم ارزقنا... "

پی نوشت2:

وقتی روایات برادر شهید مدافع حرم، محمودرضا بیضایی، از شهید رو می خوندم ندونستم چی باید بگم...

هوایی

شب های بارانی

روزهای پاک

آسمان آبی، بدون دود

رنگین کمان جاری

رودهای پر ماهی، پر ز آب...

آه، چه دلتنگ شده ام...

***

آدرس می خواهم،

تابلوی مغازه ها را خوب خوانده اید؟!

به من بگویید، حرّاجی کجاست؟!

من دلم روشن است، نگویید که دیگر خبری نیست

شاید همین اطراف جایی است که باز هم آسمان را به حرّاج گذارند

شاید دوباره ببینیم بارانی شدن را، هوای پاک، آسمانی شدن را، رودهای زلال، رنگین کمانی شدن را

آه، چه دلتنگ رمضان شده ام...

از تو هزار اشاره، و من بی وفاترین...

بار ها

اشاره های تو به گردنم،

ولی هنوز هم سرم به باد نرفته است... / مرا ببخش

پی نوشت:

"افسوس که عمری پی اغیار دویدیم

از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم

سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم

جز حسرت و اندوه متاعی نخریدیم"

^شاعر؟!

عاشقی

تا ابد تمام زندگی را برای تو بنویسم؛ چه رستگاری عاشقانه ای!

پی نوشت:

با تمام این حرف ها

دلهره جانم را فرا می گیرد...

وای اگر مرا رها کنی

شایسته ی تو نیست...

باشد

باشد

حق با تو

تمام حق با تو

اما تو...

خب...

می دانی...

راستش...

فقط...

فقط...

آخر...

 "شیوه ی عاجز کشی

از خسروان

زیبنده نیست"*

پی نوشت:

گستاخی کلام مرا باز هم ببخش

درمانده بودنم به چنین حال کشانده است

_{*صائب تبریزی}

چشمان من، چشمان تو...

امشب

باران نمی بارم؛

ای کاش این بار هم آسمان ببارد...

بی حاصلی مدام

می گویند:

پاییز است

می گویم:

ماجرای دنیای من تکراری است، خبرهای جدید بیاورید!

برگ ها می ریزند

تقویمی هم در کار نبود

از ریختن برگ برگ دل

آمدن پاییز را می دیدم ؛

می بینم...

دلم پرهیاهوست...

امشب

همه جا صحبت شماست

و دل پر هیاهوی من

بی قرار کلمات"همه جا"...

***

آقای مهربان

چه خوش قدم گذاشتید بر زمین...

انیس النفوس، انیس تنهایی من...

شنیده ام که من هم می میرم،

از تنهایی می ترسم...

***

از تنهایی می ترسم،

و گمانم آن مهربان هم این را می دانستند

آخر گفتند " سه جا می آیم... "

صلی الله علیک یا علی بن موسی الرضا

پی نوشت:

شکر خدا که سایه ای بر سر ماست...

دل پریشانی پاییز

همیشه عشق نیست

گاه آشفتگی ها

واقعا دل مردگیست

پژمردگیست،

گاه پاییز

بهاریست که پژمرده شدست...

_ میلاد عرفان پور : "پاییز بهاریست که عاشق شده است"

پی نوشت:

بیا ،

بهار می شوم...

آشفتگی

بر من خورده مگیر...

ماه من!

برکه نیز آشفته می شد

اگر تو را نمی دید...

_ عشق آباد:

مثال چشم تو

مثال آسمان!

مثال قلب من

مثال برکه است!

عکس آسمان

درون برکه ام چه دیدنی ست..

ویرانه ای حیران شده...

چشمانتان از جنس خورشید است و من،

سرشار از ترس شب و

حیران چشمان شما...

و من امید حرم دارم...

من هم امیدوارم...

آخر خودم یک روز دیدم

در آسمان حریمتان کلاغ پر می زد...

خیالت از کنار من گذشت...

خیالت از کنار چشم من دوباره رفته است و چشم من هنوز هم غریبه مانده است... ماه آسمان کجاست؟!

***

صدای بی قراری دلم شنیده ای و از کنار من گذشته ای و باز هم به من خبر نداده ای...؟!

باورم نمی شود...!

پی نوشت:

الهی... لاتَکِلنی إلی نَفسِی طَرفَةَ عَینٍ أبَدا

مرا به حال خود رها مکن...

بی قراری

هر بار - از تو - بی قرار نوشتم

این بار...

ای باوفا

بی قراریم کجاست؟!

به من رحم کن، بی قرارم، بیا...

بی تو

دلی که نفس های آخرش... ؛

بی تو به سر رسد این عمر دل خوشی...

***

امشب

به رسم عیادت... ؛

یک امشبی دوباره پایبندِ رسوم باش...

***

ای مبدأ شفا

دلم

بی قرار توست...

ای باوفا طبیب

دلم... ؛

(درد دوری است)

***

***

+دریافت کنید " به من رحم کن... بی قرارم... بیا... ؛؛ کجا بغضمو جا بذارم؟ بیا... " _{(شاعر؟؟)}

غرق نگاه گشته ام، غرق زیبایی...

مرا با تو

نظرها هست،

گاه گاهی...

تو را با من

نظرها هست

هر گاهی...

***

راستی

چه خوشبخت است

آن بی قرار که سرشار نگاه تو گشته ست...

راستی

چه خوشبختم

که سرشار نگاه تو...

بی قراری برای تو زیباییست...

من دل پریش تو ام

بی قرار تو

یک عبد دل شکسته و هرچند بی وفا...

***

ای باوفا!

بنگر مرا، که غریب و شکسته ام

بنگر مرا

که عدل تو است و خرابه ام

***

پی نوشت:

بی قرار تو شدن خوشبختیست...

در انتظار باران

آخـر از چـشــمِ تـــو سیـراب نـگــشـتـم

آخـر از چـشــمِ تـــو . . . ای حـضـرت بــاران

"دیدار یار غائب دانی چه ذوق دارد؟!

ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد..."

سعدی

یک بوته ی دلتنگ شقایق...

یک بوته ی دلتنگ شقایق اینجاست؛

یک بوته ی دلتنگ، ولی بی ثمر است و

تنهاست

هر بار به امید نگاه است

شاید که به داد دل او باز رسد باغبانی...

از دادرس داد شقایق خبری هست؟!

پی نوشت:

جمعه ها می گذرند و

دل من...

آه!

قربة الی...

نماز می خوانم قربةً الی... ألله أعلم!

پی نوشت:

خودمونیش می شه:

نماز می خونم، اما نمی دونم واسه کی می خونم... قربة الی الله؟!

چنین نمازی قربة الی الله؟!

آه!