ویرانه ای حیران شده...

چشمانتان از جنس خورشید است و من،

سرشار از ترس شب و

حیران چشمان شما...

به من رحم کن، بی قرارم، بیا...

بی تو

دلی که نفس های آخرش... ؛

بی تو به سر رسد این عمر دل خوشی...

***

امشب

به رسم عیادت... ؛

یک امشبی دوباره پایبندِ رسوم باش...

***

ای مبدأ شفا

دلم

بی قرار توست...

ای باوفا طبیب

دلم... ؛

(درد دوری است)

***

***

+دریافت کنید " به من رحم کن... بی قرارم... بیا... ؛؛ کجا بغضمو جا بذارم؟ بیا... " _{(شاعر؟؟)}

در انتظار باران

آخـر از چـشــمِ تـــو سیـراب نـگــشـتـم

آخـر از چـشــمِ تـــو . . . ای حـضـرت بــاران

"دیدار یار غائب دانی چه ذوق دارد؟!

ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد..."

سعدی

یک بوته ی دلتنگ شقایق...

یک بوته ی دلتنگ شقایق اینجاست؛

یک بوته ی دلتنگ، ولی بی ثمر است و

تنهاست

هر بار به امید نگاه است

شاید که به داد دل او باز رسد باغبانی...

از دادرس داد شقایق خبری هست؟!

پی نوشت:

جمعه ها می گذرند و

دل من...

آه!

ماجرای من و تو

گویا ماجرای من و تو

ماجرای آن رند و شیخیست که به یکدیگر رسیدند؛ رند گفت: حاج آقا خدمت نمی رسیم... شیخ گفت: من که قهوه خانه نمی آیم، تو هم که به مسجد نمی آیی، چگونه قرار است به یکدیگر برسیم؟!

راستی

می دانی به حضورت نرسیدن چه سخت است؟!

روز خوب

روز خوب :

دلم،

برای تو،

فقط...

ای انیس بی قراری دلم

پی نوشت:

"کم کم دلم از این و از آن سیر می شود" _{( شاعر؟؟؟ )}

سکوت

بدون تو

زندگی

سکوت می کند فقط

بدون تو، بدون انتظار تو...

دلت تو آسمانی است...

آسمان را نگاه کنید آقا؛ چه پر بهاست،

از دلتان ستاره چیده است...

شنبه های ما...

می بینی؟!

امروز هم "بی تو" شنبه بود...

بی تاب

در نبودنت

زمان به سر رسد،

زمین به آسمان رسد...

نبودنت برایمان نبودن تمام آسمان شود...

جشنمان بی وجودتان کامل نیست...

السلام آقا جان

شب شبی رؤیاییست

همه جمعیم، ولی؛

بزممان کامل نیست...

پ.ن:

السلام آقا جان

دل من بی تاب است

چشم، الان؛ می رسم خدمتتان؛ اندکی صبر کنید...

دل من در راه است...

عید میلاد مولا مبارک باشه...

التماس دعا.

دل بی تو در عذاب...

هوایی شما شده

ولی

سکوت می کند

دلم...

پ.ن:

دل نبستنم عذاب می شود،

شفاعتم نما؛ قیامت است...

دوباره آسمان نشین می شویم...

زمین

دوباره آفتاب می شود،

دوباره ماهتاب می شود،

ستاره می شود؛

بمان، بمان...

زمین

به یُمن بودنت

دوباره آسِمان شود ...

پ.ن:

به یُمن بودنت

دوباره آسِمان نشین شویم...

کم کم پژمرده می شوم؛ بی تو...

می ترسم از روزی که گل پژمرده گردد؛ باغبان باز نگردد...

پ.ن:

جمعه جمعه پیر می شویم...

تمام آسمان تویی

ماه

خورشید

ستارگان

...

این ها همه افسانه اند

آسمان - از ابتدا تا انتها - تویی و تو...

پ.ن:
زمین که بی آسمان نمی شود، می شود؟!
پس کجایی؟؟!!

واژه واژه انتظار

نه برای ما

که برای خاطر واژه هایمان

برگرد...

پ.ن:

واژه هامان تو را می خوانند، خودمان...

می شود که برگردی؟!

حالا که نیستی

دلم عجیب گرفته است...

و چه سخت است با چنین حالی از تو بخواهم که برگردی...

پ.ن:

دلم هوایی ندارد

ای کاش هواییَش کنی...

پ.ن2:

سلام من به تو ای صاحب دلم، صاحب زمان...

بی غم و بی درد

درد داری و من

بی غم و بی درد؛

آه...

پ.ن:

چه ساده می گذرم از کنار تو

وقتی که آسمان دلت پر از غم است...

پ.ن2 :

"حجم تنهایی تو بیشتر از بودن ماست..." ( شاعر : ؟؟؟ )

دلم گرفت...

دلم تو را خواست؛

نیامدی / گرفت...

پ.ن:

باز هم غروب جمعه ای بدون تو؛ دلم گرفت...

کرم نما

عمریست که بی نور دیده گشته ایم؛

خداوندا! نگاهی...

پ.ن:

خوشا آن دم که روی یار بینُم...

مقابل چشمانت...

زبان که هیچ

حتی این نوشته ها نیز

مقابل چشمانت کم می آورند...

پ.ن:

سلام بر تو ای حاضر...

دلگرمی دنیا

تو نباشی

دل دنیا همچون شب های کویر می شود؛

سردِ سرد...

هوای بی تو بودن سرد است...

هوا سرد است؛

اتفاقی که یک عمر در نبودنت تکرار می شود...

پ.ن:

دلم گرما می خواهد

گرمایی از جنس دیدارت...

دلم را مصفا کن...

خوش به حال آن که این روزها فرهاد توست

شیرینیت به دلش نشسته و

دلش شیرینش، شور می زند؛ در هوای تو...

آرزوی زیبا

ستاره گشتن

زیباترین آرزوی دنیاست

حالا که آسمان تویی...

منِ بی سر و پا...

شما که خواهید

سربازی و شهادت در راهتان نیز برای چون منی ممکن خواهد شد

+

ای کاش با نگاهتان

منِ بی سر و پا

بی سر و پا گردم؛

ای کاش...

جهنم

شما که نباشید

باران شهرمان

بر جهنم می بارد!

پ.ن:

مولا

کجایید؟!

جهنم کافی نیست... ؟!

زمستان برفی

سبز

زرد

سفید

بی بهارتان زمستانی برفی می شوم مولا...!

کجایی خورشید؟!

گاه به زمین زیر پایم حسادت می کنم

او دور تو می گردد

و من...

- کجایی خورشید؟! -

برف هم ببارد ملالی نیست، به لطفت می مانم...

پاییزی بودم

پاییز رفت

زمستانیم کن

می خواهم زیر برف ها نیز همینجا بمانم

تا بیایی

بهار...

پ.ن:

کاش که لطف تو شامل حالم گردد و رخصت ایستادنم دهی...