وقتی که بیرون افتد از آب
ماهی اقیانوس
در بهترین هوا نیز از بین می رود
حال
مرا ببین
که از کربلای تو بیرون افتاده ام...
...
وقتی که بیرون افتد از آب
ماهی اقیانوس
در بهترین هوا نیز از بین می رود
حال
مرا ببین
که از کربلای تو بیرون افتاده ام...
...
چه سخت است خداحافظی
آن هم زمانی
که شرمنده اش باشی...
پی نوشت:
شب آخره که حرمم...
و من هنوز
دلگیرم ازین دل خود...
پی نوشت:
دستم جز دامان تو هیچ ندارد برای گرفتن...
گفتند که تمدید شده ای
تا انتهای مهر
ای کاش چنین بودی تو ای ماه خدا...
یـکــــــ مــــــاه تـمــنــّـای گــــذشـتِ تــــ♥ـــو گــــذشـــتـــــ
بــــاور نـــمـــی کــــنـم
کــــــه مـــن بــمــــانـــم و روی ســـیــاه مــــــــن
پی نوشت:
بعد از بهار
روسیاهی کجا ماند به ذغال...؟!
ذغــــال هم
تـــابــــ روســیــــاهــی بــعـــد زمـســتـــان را نــــدارد
چـــه رســد بــه مـــن
بـعــد رمــضـــان تــــ♥ـــو . . .
پی نوشت:
مگذار به مانند ذغالی روسیاه آتش گیرم...
دلــــــم را بـــــا آرزوی بــیـــشــتــر مــــانـدنــتـــــ خــــوش کــــــرده ام
امـــــا مـــی دانـــــم
تـــــــو، مـــانــنـد ابــــــر، ســریــع مـــــی گـــذری*
ای مــــــــاه خــــدا . . .
*الفرصةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحاب، فانتَهزوا فُرَصَ الخَیر
فرصت ها چون ابرها می گذرند، پس فرصت های نیک را غنیمت شمارید.
(نهج البلاغه، حکمت 21)
پی نوشت:
کـــــاش بــیـــشــتـــر مــــی مـــانــدی...
خدایا
من که هنوز بارم را برنداشته ام!
می خواهی سفره میهمانی را جمع کنی...؟!
لحظه ای صدای تو
آه...
گوش من
لیاقت لحظه هم ندارد او
لک الخلق و الأمر*
دیگر من چه کاره ام
تو خود مالکی
هر چه خواهی انجام بده . . .
*مناجات ابوحمزه ثمالی
خـــــداونــدا
ایــــــن روزهــــــا
کـــــه بــه خـــــودم نــــگـاه مــــی کــــــنــم
مــــی بــیـــنــــم واقـــــعــا هـــیـــچ نـــــدارم
هـــیـــــچ . . .
پــــــس وای بـــــر مــــن اگــــر مـــرا بــــــرانــی
چه بگشایی
چه نگشایی
درت را سوی این قلبم
تو حق داری . . .
پی نوشت:
من کجا و کوی شما کجا یا علی بن موسی الرضا ؟!
آرامش
یعنی
جایی که قرار بود امشب باشم
ولی نشد . . .
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
لحظه لحظه نزدیک می شوم به شبی که برتر از هزار ماهش قرار دادی
آه
اگر در شب قدر نیز به تو نزدیک نشوم... ؟!
این جمعه هم
در انتظار تو نیستم
آه...
کی می شود که من نیز بچشم
انتظار واقعی تو را؟!
دل مـن پــــر نــگـشـــوده ســــتــــ در ایـــن شـــهــر غـــریـــبـــــ
جــــز هـــمــــانـــجـــا کــــه دلــــم ذکـــــــر تــــ♥ـــو بـــر لـبــــ دارد
تــــــ♥ـــــو کــــــــه ربّـــــــی و خـــــــــودتــــــــ مــــــی دانـــــــــی
بـــــــــال پـــــــــرواز مـــــن از ذکــــر تــــ♥ـــو نــشـــأتــــ گـــیـرد . . .
(ادامه مطلب حاوی تصویر)
1) ســـرم هــوایـیــتــــ شــــــــده
مــــدام خــــوانـــدتـــــ : حــســـیـــــ♥ـــن (علیه السلام)
2) هـــــوای کـــــــربــلای تــــ♥ـــو
نـــــــمی رود ز ســـــر؛ حـســــیـــــ♥ـــن (علیه السلام)
3) گــــــرمــــا و عــــطـش بـــــرای مــــن بـــی مـعــنـــیـسـتـــــ
وقــتــــی کــــــه هـــــوا هـــوای کـــــویــتــــ بـــاشـــد
4) هــــــــوای کـــوی تــــ♥ـــو بـــا دل کــنـــد چــه غـــوغـــــا هــــا
بــیـــــا و داد دلــــم رس کــــه بــس هـــــوایـــی تـــ♥ــوســـتــــ
5) کــــبـوتــــران حـــــرم در هــــوایــــتـــــ آزادنـــــد
بــیـــــا و آزاد کـــــن ایـــــن کــــبــوتـــــر دل مــــــن
پی نوشت:
من کجا و نوشتن از هوای او
آنجا که هوای اوست، دست دیگری در کار است
آنجا که نیست، دست من...
(ادامه مطلب حاوی تصویر)
دلـــــــــم گــــــــرفــتــــه اســـتــــــ بـــه داد دلـــــم بـــــــرس
کــــــه دادرســـــی بــهـتـــر از تــــ♥ـــو مـــن نـمــی یـــابـم....
(ادامه مطلب حاوی تصویر)
پـــــرواز
جـــز بـــه کـــــوی تــــ♥ـــو
مــیـــسـّـر نـمــی شـــود
ای جــــان فــدای تـــو مــــولای مــــن؛ حـــــســـــیـــن (علیه السلام)
در این شهر
سود با آنهاست
که کاغذی روی شیشه دلشان می زنند و می نویسند: " لطفا تقاضای نسیه نفرمایید "
و شــ ــقــ ــایــ ــق هــــا
هـــــــمــه صـفــــ کـشــیـده انــــد
در مـســــیــر تـــــ♥ـــــو
بـــه انـتـــظــــــــار . . .
حرمت
بال پرواز تمام دل های خسته است...
یا شمس الشموس...
پی نوشت:
بال پرواز می خواهم...
ببار ای ابر
اما برایم چتر نیاور
می خواهم ذره ذره وجودم از تو خیس شود...
پی نوشت:
جمعه و روز های دیگر ندارد
وقتی باران بخواهی
همیشه منتظر ابرهایی...
(ادامه مطلب حاوی تصویر)
اگر نبودی
یاد دلم که می افتادم
زیر لب فاتحه ای می خواندم و با سنگ ریزه ها به دیوارش ضربه می زدم...
اگر نبودی...
اگر حال من را می پرسی
راستش
چندان خوب نیستم
اما باز هم شکراً لک یا رب...
گفتی که نازل می کنی آرامش را بر قلب مومنان
گیرم که مومن نباشم
اما بنده ی تو که هستم
می شود بر دل من نیز نازل کنی...؟!
هو الذی أنزل السّکینة علی قلوب المؤمنین ( سوره فتح، آیه 4 )