کل ارض کرببلا...

کــل ارضٍ کــربـبــلا

قـبـــول

امـّـا هـیــچ کـجـــا حــرم اربــابــــم نـمــی شـــود...

عالمی حیران توست...

تــرانـه خـــوان!

بــنـگـــر وجــد عـــالــم را

کـــه از غـــزل غــزل تـــرانــه ی کـــربـــ و بــلایــتــــ حــیـران اســـتـــــ

کربلای تو را می خواهم...

می گفت کربلا ندیده ام

نیمه ی شعبان کربلای تو را دید

و برگشت

امروز شنیدم که می خواهد دوباره سوی تو آید

﹏﹏

一 دلــدارم!

﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏

一一 مــن هــم دل دارم

﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏

一一一 کـــربــلا مـــے خـــواهـم . . .

﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏

+ دلـِـ  ویــران شــده ام ... آهـ

با من بمان...

ماندی

اما من رفتم

_

و حال

مــی خــواهـم

بـمــانـم :

بــا تــــو . . .

+ بــا مـــن مــی مـانـــی خـــدا ؟!

قصه ی همیشگی

خـنـــده دار اســـتـــــ

کــه دوبــاره

قــصــــه ی هــمـیــشــگــی را مــی خــوانـم

نــــــه؟!

راســتـی ! تـــو خـســتـه نـشــده ای؟!

مــی دانم صــبـــورتـــر از ایــن حــرفــــ هـــایــی.

امــــا . . .

راســتـــش . . .

راســتــش مــ ـ ــن خــســـتــه شـــده ام

مــی شــود قـصـــه را تـمـــام کـنـــی؟!

پی نوشت:  مــ ـ ــن  ـو  ایـــــن  راهـِـ  درآز  ـ  ـ  ـ تـــــو  کــجـــــــایــی؟!

+ دل ویران شده ام . . . آه!

بعد نوشت: گـفــتـمتــــ کـــه خـســتـه ام .  امــّـا اگـــر نــیـســتـم ،  تــــو خـســتـه ام کـــن ...

(ادامه مطلب حاوی تصویر)

بیهوده نبود...!

بیهوده نبود

که امروز

دلم گرفته بود

بیهوده نبود / شاید برای خاطر تو گرفته بود / شاید برای خاطر من

تغییر ده...

مــن هــیــــچ گــلایــه و شـکــوه نـدارم امــّـا . . .

دل مــن خــواســتـــه دارد

و بـــه پـــایـتــــ افـتـــد :

" گــر تــو نـمـــی پـســنـــدی

تــغــیـــــیـــر ده قــــضـــــا را "

کاش در یادمان بودی...

نــمــــی گــــویـــم بــه خـاطــــر ایـــن مـســـابـقـــه - بـــه قــــول بـعـضـــی هـــها "دربـی" - از یـــادمـــان رفــتـــــی

فـقـــطـ مـــی گـــویــــم

کـــــــاش انــدازه ی هــمـــیــــن "دربـی" در یــــادمـــان بـــودی...

نداری من...

از نـــداریـــم گـــلایـــه کـــــن

از نـــداریـــم گـــلایه مــی کـنـــم . . .

پی نوشت:

تو حق داری برای گلایه

اما من

هیچ ندارم / حتی حق گلایه! / فقط... / تـــــو ! 

* لک العتبی حتی ترضی . حق سرزنش با توست تا راضی شوی . ( صحیفه سجادیه(و مفاتیح الجنان)، مناجات خمس عشر، مناجات التائبین )

اقلا برای فاتحه خوانیم بیا!

شب جمعه نیست اما

تو به دیدار دلم بیا

و فاتحه ای بخوان...

درد دل

کاش درد نوشتنی باشد

شاید دلم حرف هایش را بزند...

پی نوشت:

احساس می کنم دردش از حد گذشته است، شفایش نداده ای مگر؟!

سخت است ندیدن حرمت...

کــبـوتـــران

هــمـــــه پـــر زنــنـــد در آســـمان تـــــــو

. . .

ســخــتـــــ اســـتـــــ کـــه مــن ایـنـــجـــــا

دور از هــمـه / دور از حــرم

بـــنـشـــیـنــم . . .

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی

این هفته هم نیامدی...

امروز نیز

خورشید آمد و رفت

اما

تو

نیامدی

ای خورشید...

پی نوشت:

این جمعه هم گذشت . . .

این جمعه هم منتظرت نبودم...

دروغ چرا

راستش

این جمعه هم...

... نمی دانم چه وقت می خوام منتظر تو باشم!

پی نوشت:

این جمعه هم منتظرت نبودم...

دلتنگ تو می شوم...

چه تنگ می شود دلم

وقتی تو نباشی

اصلا

تنگ که هیچ

نیست می شود...

تو کجایی پسر فاطمه(سلام الله علیها)

*خواستم بحر طویل باشه، مسلما مشکلات زیادی داره، مثل سایر موارد خوشحال می شم گوشزد کنید.

امشب دل من تاب ندارد نگهم خواب ندارد و کسی جز تو برایم غزل ناب ندارد؛ و دعا می کنم امشب: رسد آن روز که گویم دل من جز پسر فاطمه^(س) ارباب ندارد.

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

کرم نما و فرود آ

آباد شود

ویرانه ی فقرا

وقتی تو کنارمان باشی

"کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست"...

أنیس من...

هــر چـه تـنــهــــا بـــاشـــم

تـــو بــرای دل مـــن هـمـــدم و هـمـــراه هـســتـــی

یا أنیس من لا أنیس له ( دعای جوشن کبیر )

شکایت

مــن شــکــــایـتــــ کـنـــم از

ایـــن غــم دوری

بـــه خــــــدا...

تـــا رســد دادرســـم داد دل بـــی کـــس را

غرقم نما...

بحر طویل من امشب نگاه توست

غرقم نما

که چنین مرگم آرزوست

خودت بخوان...

باز هم...

آخر چقدر...

نمی خواهی...

من دیگر...

آه! خودت بخوان جمله ها را خدا ...

طبیب هر دل زخمی...

ســخــتــــ اسـتــــ

بــه هـــر دل عــ ــاشـ ــق

نــبـــودن تــــو امــامـم ؛

بـــرای زخـــم کـبــوتـــر بـه جــز تـــــــو درمـــانــی نـیــسـتـــــ . . .

مردگی...

حسی ست غریب

نفس کشیدن

راه رفتن

و حرف زدن

وقتی که مرده ای...

پی نوشت:

من دلم روشن است، یک روز با نگاه او زنده می شوم...

نام تو خود کافیست برای روضه مان...

چــنـد حـــرفــــ نــیـســـتـــــ بـــیـشــتـر نـــام تـــ♥ــو

امـــا بـــرای مـــا هــمــــه حـــرفــــ هـــای آن روضـــه هـــاســتــــ

♥یــا حـــسـیـــن( علیه السلام )♥

عالم تنهاست، بیا...

عالم

بی تو

چه تنهاست،

بیا...

حسرت آسمان

طــعــــم شــیـریـــن آســـمـانــتــــــ

حـــسـرتــــ بــه دل مـــی گـــذارد مـــرا

وقـــتــی زمـیـــن مــی خـــورم . . .

یک قدم از قفسش تا به خداست...

دل مــ ـ ـن

تــــا بــه خـــ♥ـــدا

یـــکـــــ قـــدم فـــاصـلـــه دارد؛ امــّـا . . .

قـــفـســش بـــال و پـــرش را بــسـتـســـتــــ . . .

...

مـــی شـــود بـــاز کـنـــی

دربــــ قـفــس را

تـــ♥ــو خــــدایـا؟!

پی نوشت:

می شود

بی هیچ چون و چرایی

تو رها گردانی

هر که در بند گرفتار شده ست؟!

یاد تو امید دلش بود و هست...

در دل خود درد داشت،

در دل او جا نبود،

جای به جای دل او پر ز درد،

جای به جای دل او پر ز آه،

جای به جای دل او تنگ بود،

با دل خود حرف زد،

با دل خود درد گفت،

در دل خود یاد کرد،

یاد از آن روزها... :

پیش خودش - زیر لب - زمزمه ها کرده بود؛

پیش خدا؛ در به در او در زده بود هر دری؛

او طلب کرببلا کرده بود.

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

با چه رویی...

از خود سوال می کنم

این جمعه اگر روز آمدنت باشد

با چه رویی نظر کنم بر تو...

تپش دل

تـــــمــام تــپـــشــش

بـهـــر کـــربــ♥ــلای تـــوســتـــــ

ایــــن دل

یــــا حـــســ♥ـــیـــن ^{(علیه السلام)}. . .

(ادامه مطلب حاوی تصویر)