اعطنی بمسئلتی ایاک...

تو را می خواهم

ای تمام خوبی های دنیا و تمام خوبی های آخرت...

( اعطنی بمسئلتی إیاک

جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الاخره - دعای ماه رجب )

می آیی؟!

فردا

می آیی

مگر نه؟!

بس غریبیم

غربتمان در دوری تو معنا می شود . . .

مولا

سری بزن به ما

که بس غریبیم...

طعم فراموش شدن...

گمانم

بعد مولا

این شهدا باشند

که بهتر از همه طعم فراموش شدن را می چشند...

خورشید دنیا

این شب ها

برای روز شدن

تو را می خواهند...

کجایی ای خورشید دنیا؟!

أین الرجبیون

دوباره

ماه خدا آمده است

أین الرجبیون؟!

یوسف گمگشته

شاید امشب نفسی از طرف ماه آمد

یا که شاید خبری از دل آن چاه آمد

آید آن روز که از جان همه فریاد زنیم:

حافظا! یوسف گمگشته ات از راه آمد...

هوای خوب با تو بودن...

چه حال و هوایی می شود...

من،

شما،

ضریح شش گوشه تان . . .

تو بهتر دانی

چه بگویم، که تو بهتر دانی

حال زار من را...

هوای حرم

در آن شب جمعه

هوا هوای حرم بود

همه هوای دلم

در این شب جمعه

هوای تو دارد

این دل مسکینم

پی نوشت:

آقا... دلم تنگ است، تنگ...

دلم برای هوای حرمتان تنگ شده است

برای لحظه ای زیر قبه تان گریستن

آه...

السلام علیک یا اباعبدالله

اردیبهشت با تو...

هوای اردیبهشت

جان می دهد

برای "لحظه" ای با "تو"...

پی نوشت:

هوای بهاری

بدون "تو"

کامل نمی شود...

(@بهار اگر تو نباشی شبیه پاییز است-عشق آباد)

می بینم و نمی بینمت

یابن الزهرا

هر جا که می نگرم

تو را

می بینم و نمی بینم...

کوچه بارانی

دلم

چشمانی بارانی می خواهد

با ابرهایی از جنس تو...

بی کسی

خواستم از بی کسی ها گله کنم

اما می دانم

تو از دیگران بهتر می فهمی

که بی کسی چه سخت است. . . 

پی نوشت:

غریب تر از تو در عالم نیافته ام...

پاییز بی تو بودن

حالا که تو نیستی

حس می کنم

حتی بهار هم

بوی پاییز می دهد . . .

. . . العجل

پرچم سرخ

کربلا،

پرچمی سرخ روی گنبد . . .

آه!

کی شود که جایش را به پرچمی سبز دهد . . . ؟!

دل کندن

تو که می دانی

چه سخت است "دل کندن"

مخواه که روزی دل هایمان از تو کنده شود...

ما نمی رویم

خورشید این جمعه رفت

اما مولا

ما نمی رویم...

...می مانیم تا تو بیایی

خورشید جمعه

ای خورشید

صبر کن

شاید

یوسفمان در راه باشد

شاید

هنوز هم

جای امیدی به این جمعه مانده باشد

شاید

یک هفته انتظار دیگر رقم نخورد...

قلبم برای تو می تپد مولا

قلبم ناقص می تپد

اما دلخوشم

که همین تپیدن ناقص هم

برای توست...

زمین کربلا

کل أرضٍ کربلا . . .

- هر زمینی!

حتی زمین دل هامان... -

پی نوشت:

خاک کربلا تشنه بود... شاید برای همین است که دل هایمان هم تشنه است، تشنه ی لحظه ای حضور "تو". . .

کجایی ای خورشید...؟!

روزمان شب شد

و شب ماند

کجایی، تو ای خورشید روزهامان؟!

باز هوای حرمت...

جز تو ارباب

چه کسی می داند

شرح دلتنگی من؟!

و که می داند

که در این غربت و دوری از تو

دل من لحظه به لحظه دارد

او هوای حرمت، اربابم...؟!

پی نوشت:

باز هوای حرمت آرزوست...

برای دیدن رویت دلم مهیا نیست...

امان از دلی

که برای دیدن روی تو

مهیّا نیست...

ترسم از آن است...

ترسم از آن است

که این جدایی

به مرگ ختم شود...

راه خانه ی تو

نمی گویم راه نیست؛

هست...

اما

کاش پاهایم به راه می افتادند؛

راه خانه ی تو . . .

دل بیچاره

بیچاره این دل

که سکانش

به دست من افتاده است...

پی نوشت:

خدایا... دلم تو را می خواهد... کمک کن که به سمت تو آیم

قدم به قدم...

چه دل نشین بود

آن زمان

که قدم به قدم

سمت حرم تو می آمدم...

پی نوشت:

دلتنگ کربلام... :((

پایان خوش...

شعر هایم

          همه ناتمامند

آخر

در انتظارند تا "تو" تمامشان کنی

ای پایان خوش تمام آرزو ها. . .

دلم برایت تنگ است...

دلم

برای خورشید

تنگ شده است . . .

. . . اندازه ی تمام کبوتر های حرمش

پی نوشت:

اطلبنا لزیارتک یا مولای...