حال کویر

چه حالی دارد
کویری که
قطرات باران را
می چشد
و حتی برای لحظه ای
دیدار نصیبش می شود

السلام علی یا صاحب الزمان

پرتگاه

امتحانات من
جز با دست گیری تو
پرتگاه است!
دستم را بگیر...

راحتی من و بابا

عمه کجایی که ببینی
من و بابا
چقدر راحت شده ایم!

تشکر

با کلمات
با دل
با رفتار
و با هیچ چیز دیگر
نمی توان آنچنان که باید
از تو تشکر کرد
سرورم

خسته شده ام

خدایا

خسته شده ام

از این که گاهی با تمام وجود تو را می خواهم

و گاهی غفلت می کنم

کمکم کن

کمی درد

در بساطت کمی "درد" پیدا می شود؟
برای خودم نه... برای نفسم!
می خواهم هیچ وقت غافل نشود کیست.

بهار بی گل

این روزها اسیر تقویم ها شده ایم
بدون آمدن گلمان
بهار را جشن می گیریم

فروتنی

ماه آسمانی من!
کف رودخانه چه می کنی؟
مگر نمی دانی
در این زمانه انسان هایی هستند
که با قلاب هاشان
دنبال ماهی فروتنند؟

حفظ قرآن

با سن کمش
صحبت حفظیات قرآن که می شود
روی من و بزرگتر از مرا سیاه می کند

چتر

پیش از آنکه دیر شود
چترت را باز کن
در این زمانه
باران
تنها زیر چتر تقوا می بارد

زندگی و مرگ من

زندگی و مرگم همراه هم شده اند
یکی، هم خانه ام
و یکی، هم سایه ام
هر کجایی هستم
زندگی
خانه خانه با من است
هرکجایی هستم
مرگ
سایه سایه با من است

دودمان ما

در این زندگی چرخ دنده ای
دود ها
دودمانمان را به باد داده اند
انگار فراموش کرده ایم
که بوده ایم
و برای چه اینجا آمده ایم

رسیدن، تپیدن، و دیدن

برای به اوج رهایی رسیدن
برای ز شوق تبسم تپیدن
و دیدن
برای کنارش نشستن
برای ترانه شنیدن
برای همه هستیت را خریدن


بایدت زندگی را دویدن
ز قله پریدن
شکستن
شکستن
شکستن
و دل را بریدن
و خود را ندیدن
و غم را چشیدن


رسیدن
تپیدن
و دیدن

سکوت

سکوت تو
در کرانه ی صدا
بی کرانه ها را به زیر پای خود گذاشت
گذاشت و گذشت
بی آنکه حرفی زند

چتر پاره

گفته بودم:
چتر محکم تری همراهت بردار!
اما گوش نکرد
دیروز در خیابان دیدمش
چترش پاره شده بود
زیر باران شبهات

اتمام حجت

می گویند دو روز بعد این اتمام حجت دنیا با اهل زمین است

اما ما می گوییم

9 روز بعد از آن

اتمام حجت چند باره مردم ایران با دنیاست

هستیم بر آن عهد که بستیم

حضور و غیاب ایام

روز ها
یک به یک حاضری زدند
شنبه... حاضر
دیگر عادتم شده؛ شنبه های بی پناهی
یک شنبه... حاضر
یک شنبه ها هم همه تکراری
دوشنبه... حاضر
دوشنبه یعنی شروع بی قراری
سه شنبه... حاضر
بی قرار تر از بی قراری، اوج اوج تنهایی
چهارشنبه... حاضر
چهارشنبه انتهای بی نوایی
پنجشنبه... حاضر
پنجشنبه ها بوی یار می دهد، بوی رهایی، بوی تمام شدن این جدایی
جمعه...
جمعه...
جمعه...
جعمه ها شده انتظار
جمعه ها شده انتظار روی یار
انتظار روی یار منتظر
منتظر ولی... بدون یار

یاد تو

شعر هایم را

یک به یک - برای تو - می نویسم

می گذارم کنار تاقچه

تا شب ها که به تاقچه اتاقم سر می زنی
بدانی که حتی اگر منتظرت نباشم
حتی اگر عاشقت نباشم
حتی اگر قدمی سمت تو برداشته نباشم
اقلا گه گداری به یاد توام

جواب ابلهان

گمان می کردم جواب ابلهان خاموشیست

اما

او جواب بنده عصیان کارش را با خاموشی نداد...

انتظار خورشید

تا به حال شده منتظر خورشید باشی

و بعد از جایی که حتی فکرش را نمی کنی خورشید طلوع کند؟

مثلا از داخل تشت، جلوی دخترش!

راه درددل

بغض با گلویش شروع به نبرد کرد
تازه راه درددلش باز شده بود
از دردهای اسیری با پدر می گفت...

شادی شیطان

چه شادی ای می کند

با عقب افتادن ازدواج یک جوان

این ابلیس ملعون

سجده طولانی

سجده هایت را طولانی کن
تا ببیند
کاری که او در آن نافرمانی کرد را
بنده پروردگارش چگونه انجام می دهد

اخلاص

اخلاص یعنی
با خالص کردن عملت در راه خدا
تیر خلاص را به شیطان بزنی

گره گشا

با دستان کوچکش

چه دست ها که نمی گیرد

و چه گره ها که باز نمی کند

سه ساله ی ارباب

حضور

حتی فکر لحظه ای دوری تو هم دق می دهد مرا

خواهشی دارم از تو

که درک حضورت را از من دریغ نکنی

ای همراه تمام لحظات من

سختی و آسانی

اشتباه می کنند که می گویند "بعد" هر سختی آسانیست
سختی هایی که یار من می دهد
عین آسانیست، همزمان با آسانیست!

(فإن مع العسر یسرا ، إن مع العسر یسرا (سوره شرح، آیات 4 و 5 ) )

سوال قبل مهمانی!

خونریزیش شدید بود
من را صدا کرد و گفت
یادت هست داخل صبحگاه بیسکویت می دادید؟
من یکی از آنها را که سهم خودم بود برای دخترم بردم، اشکال ندارد؟
جوابش را که دادم چشمانش را بست، انگار منتظر همین یک جواب بود

کیمیاگر

سال ها کیمیاگری کرد
آخر نفهمید
کسی که مس را طلا می کند
وقتی ظهور کند دنیا طلا می شود

راضیم

کربلایت را هم ندهی به من
باز راضیم
همین محب تو بودن از سرم زیاد است