انتظار آفتاب

حالا که آسمان ابریست

حال عالم را می بینی؟

عالم هم بیشتر از ما منتظر آفتاب است!

باب الحوائج

برای باز کردن درها
به دست نیازی نیست
وگرنه عباس(ع) باب الحوائج نبود!

جنس هایم را بخر

می دانم

خوب می دانم

ارزش یک پول سیاه هم ندارد این دل من

تو رایگان ببر

اصلا

تمام زندگیم هم روی آن

اگر جنس هایم را نفروشم می گندند

به پایت می افتم

خدایا

نگذار تباه شوم

گمراهی

خدا گفت به من سجده کنی

اما می دانم

من هم ممکن است مانند تو گمراه شوم...

مرد بودن

چه مونث باشی

چه مذکر

یک چیز مهم است

که مرد باشی!

سوراخ های سد

وقتی سد ها را در زندگیت می بینی

جای انگشت کردن در سوراخ های آن

برای آنها سوراخ ایجاد کن

توکل

توبه

امید

تلاش

تغییر

و...

به هر تعداد که نیاز است

همین سوراخ ها سد را خراب می کنند!

برف ها

وقتی زمین خیلی تیره می شود

برف

این روزگار سیاه را

زیر خود می پوشاند

اما

کاش احتیاجی به برف نبود

کاش

زمین را

کثیف نمی کردیم

آیینه های موازی

شنیده بود باید خودش را در آیینه نگاه کند

تا بفهمد کیست

اما کسی به او نگفت آیینه های موازی

تو را بی نهایت بیشتر از آنی که هستی نشان می دهند

درخت نیم سوخته

برگ هایمان را گناهان آتش زدند

حالا تو هم می خواهی تبر برداری؟؟

مگر این درختان نیم سوخته دیگر چه دارند که آن ها را قطع کنی؟

سرزنش کن،هر چه می خواهی سرزنشمان کن... اما از ما راضی شو

( لک العتبی حتی ترضی... ؛ مناجات التائبین امام سجاد علیه السلام )

بن بست واژه ها

حتی واژه ها هم

وقتی به تو نرسند

راهی بن بست می شوند

اصلا واژه یی که تو در آن نباشی واژه نیست!

واژه باید منتظر باشند

واژه باید بوی انتظار بدهد

واژه باید از تو بگوید

و الا

یاوه می شود!

عدّتی

غیر از تو که را دارم

در سختی هایم

یا عدّتی عند شدّتی

یک جرعه باران

باران رحمت تو

یک جرعه اش هم نجات بخش است

یک جرعه باران می خواهم!

تاقچه نشین

بابای من زنده است

فقط

بعد از جبهه رفتنش

در یک قاب عکس

تاقچه نشین شده است

همین!

تیر خوردن مشک

انگار اشتباهی

جای چشم

مشک را نشانه گرفته بودند

شاید برای همین بود که اشک های علمدار با تیر خوردن مشک روانه شد...

نمی گویم تو را می خواهم...

خدایا

نمی گویم تو را می خواهم

می گویم

می خواهم خودم همانی شوم که تو می خواهی

وگرنه من که هستم که تو را بخواهم؟؟

سیب خوردن

یک بار سیب خورد

بعد آن آدم شد

ما

بار ها سیب خوردیم

اما آخر آدم نشدیم!

او...

تا او اینجاست
دیگر چرا من و تو غصه بخوریم؟
توکل بر او...

زندگی یعنی

زندگی

یعنی

آمادگی برای مرگ

پنجره

چشمانت را باز کن

صدای زنگ قافله می آید

گمانم

پیراهن آورده اند

کاش نرسد

کاش روزی نرسد که

من بمانم

و یک پنجره

و یک راه طولانی

و یک عمر تمام شده

در انتظار تو...

بد خطی

از بچگی خط زیبایی نداشته ام

تقدیرم را تو باید بنویسی مولا

من که بنویسم، بد خط می شود!

آرام دلم

تا تو نباشی

که این دل آرام نمی گیرد

نمی خواهی به من سر بزنی؟

چرا بهشت؟!

خدایا
بهشت را برای چه بخواهم؟
من تو را می خواهم
حتی اگر خبری از بهشت نباشد...

فاصله

فاصله زیادی نیست
شاید یک قدم
شاید هم صد قدم
اصلا شاید به قدم نرسد
فاصله من و تو تا مرگ

کاش زائر شوم

چه لحظه ی شیرینی می شود
من... زیر لحد
تو... کنار من
کاش زائر واقعیت شوم...

مرا ببخش این تنها ترین تنها

خدایا
مرا ببخش که گاهی فراموش می کنم
تنها کسی که تنهاست تویی
و خود را تنها پنداشتم!
ببخش که خود را تنها پنداشتم و حضور تو را حس نکردم...

یلدای آخر

کاش این یلدای آخر باشد

خدایا!

خسته شده ام از یلدا هایی که خورشیدشان پشت ابر است

شب یلدا

شب ها
یلدا هم که باشند
باز هم تو از پشت ابر به آنها می تابی!

بالا رفتن

به نردبان احتیاجی نیست
فقط بخواه
او کاری می کند که بتوانی بالا بروی

از این هم نزدیک تر!

رگ گردنت را لمس کن
باورت می شود؟
از این هم نزدیک تر!

( نحن اقرب الیکم من حبل الورید ؛ سوره ق،آیه16 )