ماجرا همان بود اما...

اشتباه کردم!

من گمان می کردم

ماجرا همان ماجرای همیشگیست

همان بود، اما این کجا و آن کجا

باور نمی کنم...

باورم نمی شود!

نمی شود!

نمی شود...!

از من نرنج

باشد

نمی روم

حتی نگاه هم نکن

ولی

از من نرنج...

با من بمان...

ماندی

اما من رفتم

_

و حال

مــی خــواهـم

بـمــانـم :

بــا تــــو . . .

+ بــا مـــن مــی مـانـــی خـــدا ؟!

قصه ی همیشگی

خـنـــده دار اســـتـــــ

کــه دوبــاره

قــصــــه ی هــمـیــشــگــی را مــی خــوانـم

نــــــه؟!

راســتـی ! تـــو خـســتـه نـشــده ای؟!

مــی دانم صــبـــورتـــر از ایــن حــرفــــ هـــایــی.

امــــا . . .

راســتـــش . . .

راســتــش مــ ـ ــن خــســـتــه شـــده ام

مــی شــود قـصـــه را تـمـــام کـنـــی؟!

پی نوشت:  مــ ـ ــن  ـو  ایـــــن  راهـِـ  درآز  ـ  ـ  ـ تـــــو  کــجـــــــایــی؟!

+ دل ویران شده ام . . . آه!

بعد نوشت: گـفــتـمتــــ کـــه خـســتـه ام .  امــّـا اگـــر نــیـســتـم ،  تــــو خـســتـه ام کـــن ...

(ادامه مطلب حاوی تصویر)

تغییر ده...

مــن هــیــــچ گــلایــه و شـکــوه نـدارم امــّـا . . .

دل مــن خــواســتـــه دارد

و بـــه پـــایـتــــ افـتـــد :

" گــر تــو نـمـــی پـســنـــدی

تــغــیـــــیـــر ده قــــضـــــا را "

نداری من...

از نـــداریـــم گـــلایـــه کـــــن

از نـــداریـــم گـــلایه مــی کـنـــم . . .

پی نوشت:

تو حق داری برای گلایه

اما من

هیچ ندارم / حتی حق گلایه! / فقط... / تـــــو ! 

* لک العتبی حتی ترضی . حق سرزنش با توست تا راضی شوی . ( صحیفه سجادیه(و مفاتیح الجنان)، مناجات خمس عشر، مناجات التائبین )

عهد

نمی دانم

عهدهایم پایه ندارند

یا من پای ماندن ندارم

که پای عهدهایم نمانده ام...

دریاب حال دلم را...

دستانم به دامنت...

کار دلم با تو.

پی نوشت:

دریاب حال دلم را خدای من، دریاب...

از عشق تو...

از عــشــــق تـــــو

انـســــان هــا کـــه هــیـچ

تــمــام گــل ها مـی شــکـفــنــــد

دلتنگ تو می شوم...

چه تنگ می شود دلم

وقتی تو نباشی

اصلا

تنگ که هیچ

نیست می شود...

تنها تو می فهمی مرا...

حرف مرا

جز تو که فهمید

در این شهر غریب ... ؟!

تنها تو می فهمی مرا

ای خدای من.

تو عطا کردی و من...

تـــــــو هـمـــیـشــه دســتــــ و دل بــــازی

امـــا مــن

هـمـــان بـــخـیـــل هـمــیـشـــگـی . . .

الحمدلله الذی اسئله فیعطینی، و إن کنت بطیئًا حین یدعونی

سپاس برای خداییست که هر گاه از او درخواست کردم بلافاصله عطا می کند، در حالی که وقتی او از من قرض می خواهد من بخل ورزم

(مناجات ابوحمزه ثمالی)

أنیس من...

هــر چـه تـنــهــــا بـــاشـــم

تـــو بــرای دل مـــن هـمـــدم و هـمـــراه هـســتـــی

یا أنیس من لا أنیس له ( دعای جوشن کبیر )

شکایت

مــن شــکــــایـتــــ کـنـــم از

ایـــن غــم دوری

بـــه خــــــدا...

تـــا رســد دادرســـم داد دل بـــی کـــس را

خودت بخوان...

باز هم...

آخر چقدر...

نمی خواهی...

من دیگر...

آه! خودت بخوان جمله ها را خدا ...

دوری

هر روز دور و هر روز دورتر

این است حاصل یک عمر ناسپاسیمان!

حسرت آسمان

طــعــــم شــیـریـــن آســـمـانــتــــــ

حـــسـرتــــ بــه دل مـــی گـــذارد مـــرا

وقـــتــی زمـیـــن مــی خـــورم . . .

یک قدم از قفسش تا به خداست...

دل مــ ـ ـن

تــــا بــه خـــ♥ـــدا

یـــکـــــ قـــدم فـــاصـلـــه دارد؛ امــّـا . . .

قـــفـســش بـــال و پـــرش را بــسـتـســـتــــ . . .

...

مـــی شـــود بـــاز کـنـــی

دربــــ قـفــس را

تـــ♥ــو خــــدایـا؟!

پی نوشت:

می شود

بی هیچ چون و چرایی

تو رها گردانی

هر که در بند گرفتار شده ست؟!

فکری به حالم کن

دستــم کـــه جــــایـی نـمــی رســـد؛

دلـ ـ ـم بــه دامـــــانـتــــ!

فـــکــری بـــه حـــالـم کـــن خــــــــدا . . .

(ادامه مطلب حاوی تصویر)

شهادت، آرزومه...

من که نیستم لایق شهادت به راه تو

اما

مگر عیب است

آرزو

بر جوانان...؟!

نور راه عشق...

ای عشق

کجاست

آن نور راه تو

این جاده ها همه امروز، شب شده ست...

همیشه تکرار کن گذشتنت را...

چـــه لـحــظـــه هـــا

کــــه از کـنــار نـــداریـــم گـــذشـتــی

و چــــه لـحـظـــه هـــا کـــــه تـــکـرار شــــدی . . .

بــــار اوّلـــتـــ نــیـــســتــــــ ، امــّــا

. . . مـــی شــــود دوبــــاره تــکــــرار شـــوی ؟ !

دلگیرم

و من هنوز

دلگیرم ازین دل خود...

پی نوشت:

دستم جز دامان تو هیچ ندارد برای گرفتن...

می ربایند تجارت مرا اگر...

تــجـــارتــــ یــکــــ مـــاهـه ام را مـی ربـــایـنــد

راهـــزنــانِ از بـنــد آزاد شـــده

اگــــر تــــ♥ـــو یـــاریــم نــکـنــی...

خدای رمضان!

بـــعـضــی هــــامـان

نــبـایـــد بـگــویــیـم: خـــداحــافـظ مــــاه خـــدا

بــلـکـــه بـــایـد بـــگـویـیــم: خـــداحـافـظ خـــدا

آخــــر خـــدای بــعـضــیـمــان فــقـط در مــاه او خـــدای مـــاسـتــــ ...

پی نوشت:

کاش روز از نو و روزی از نو نشود...

(ادامه مطلب حاوی تصویر)

باور نمی کنم که بماند به ذغال...

یـکــــــ مــــــاه تـمــنــّـای گــــذشـتِ تــــ♥ـــو گــــذشـــتـــــ

بــــاور نـــمـــی کــــنـم

کــــــه مـــن بــمــــانـــم و روی ســـیــاه مــــــــن

پی نوشت:

بعد از بهار

روسیاهی کجا ماند به ذغال...؟!

روسیاهی

ذغــــال هم

تـــابــــ روســیــــاهــی بــعـــد زمـســتـــان را نــــدارد

چـــه رســد بــه مـــن

بـعــد رمــضـــان تــــ♥ـــو . . .

پی نوشت:

مگذار به مانند ذغالی روسیاه آتش گیرم...

من که هنوز...

خدایا

من که هنوز بارم را برنداشته ام!

می خواهی سفره میهمانی را جمع کنی...؟!

یا جابر العظم الکسیر

اســـتـخــــوان هـــــایـــم شــکـســتـه اند

و پــــر شــده ام از نــــداشــتـــه هــــا

فــکـــــری بــــه حــــالـــم کــــن

یـــــا جـــــابــــر الــــعـظــم الــکـــسـیـر* . . .

* ای پیوند دهنده ی استخوان های شکسته؛ جوشن کبیر، ابوحمزه ثمالی

(ادامه مطلب حاوی تصویر)