کاش غوغا شود!

فردا

تو / کنار کعبه...

...چه غوغایی شود!

پی نوشت:

کاش فردا غوغا شود...

راه خانه ی تو

نمی گویم راه نیست؛

هست...

اما

کاش پاهایم به راه می افتادند؛

راه خانه ی تو . . .

دیگر چه می ماند؟

عمل هامان که به تو نزدیک نیست

اگر زبانمان هم از تو دور شود

دیگر چه می ماند از ما؟!

دل بیچاره

بیچاره این دل

که سکانش

به دست من افتاده است...

پی نوشت:

خدایا... دلم تو را می خواهد... کمک کن که به سمت تو آیم

قدم به قدم...

چه دل نشین بود

آن زمان

که قدم به قدم

سمت حرم تو می آمدم...

پی نوشت:

دلتنگ کربلام... :((

بی تو هیچم

نه سکوت توانم

و نه سخن...

بی تو هیچم مولا . . .

پایان خوش...

شعر هایم

          همه ناتمامند

آخر

در انتظارند تا "تو" تمامشان کنی

ای پایان خوش تمام آرزو ها. . .

می خواهم شعر شوم

می خواهم

شعری شوم سپید

تا تو مرا بسرایی

ای حسرت همه لحظه های من

                                  چشم های تو،

ای فرزند فاطمه(س)...

دلم برایت تنگ است...

دلم

برای خورشید

تنگ شده است . . .

. . . اندازه ی تمام کبوتر های حرمش

پی نوشت:

اطلبنا لزیارتک یا مولای...

فقط تو مرا درک می کنی...

فقط "تو" می توانی

درک کنی

حال روز مرا

در دوری تو...

غریب...

بیا و ما را از غربت نجات بده

هر چند که

می دانم

غریب تر از تو کسی نیست. . .

روزی بدون تو...

در این زمانه

چقدر ساده شده است

فکر کردن

به روزی بدون تو . . .

یابن الحسن!

مشکل از گوش های ماست

من را ببخش

که گوش هایم را

برای شنیدن جواب سلامت

آماده نکرده ام؛

السلام علیک یا بقیةالله . . .

ما فقط مولایمان را می خواهیم...

حرف ها می زنیم برای تو

جمله ها می نویسیم درباره ی تو

اما خودت که می دانی

این حرف ها / هیچ کدام / برای ما

مولا نمی شود...

باز هم...

می دانم

حتی اگر من نخواهم

باز هم سر می زنی

به این دل درمانده...

پی نوشت:

چه رسد به زمانی که بخواهم...

مگر می شود؟!

نرسیدن ها

همه حکایت دارند

که مشکلیست در این خواستن ها

مگر می شود کسی تو را بخواهد و نرسد؟!

حتی اگر...

خدایا

موانع ظهورش را

برطرف کن

حتی اگر من هستم...

غربت مولا

تو هم

مانند فرزندت - مهدی(عج) -

در بین یارانت غریب بودی،

ای همسر فاطمه(س)...

دعایمان کن

جای دوری نمی رود

دعایی

در قنوت

سحر هایت

برای منتظران...

دعایمان کن مولا

مگذار دور شویم از تو...

برگ و بار این درخت همه از توست

  مبادا

           پاییزش را بخواهی

                                    خدای من...

سرنوشت سیاه

چه تلخ است

سرنوشتی

که دیدار "تو" در آن نباشد...

یابن‌الحسن

بیا و نجاتمان ده ازین سرنوشت های سیاه...

لیاقت نداشتیم

تو از همان اول هم مال خدا بودی

ما لیاقت نداشتیم

و

خدا / تو را / پس گرفت...

آه...

امان از دلی که حتی لیاقت لحظه ای دیدار هم ندارد...

بی نیاز از دنیا...

چیزی نمی خواهم

همین که "تو" پشت من باشی

از تمام دنیا بی نیازم می کند...

پنجره های باز...

باز

پنجره را باز کردم

پرندگان همه بودند / جز تو

آه... باز فراموش کردم

که باید

همیشه

در انتظار تو

پنجره ام باز باشد

گل نرگس...

شیرینی های تلخ...

چرا باید

تلخی ها را

شیرین بچشیم؟؟

چه بر سرمان آمده است؟ . . .

شکسته است

اینجا شکسته است
دلی
از بی تو بودن
یا صاحب الزمان...

چه خاموش

نبودی

تا ببینی / بی تو

چه خاموش / نفس نفس زدم

. . .

تو کجایی آخر؟

دست بر نمی دارد

از سر من

خیال تو

کجایی آخر آقای مـــــــــن...

کاش دلت نشکند

می دانیم که شاهد و ناظری

چه می شود

غایب می پنداریمت

و دور از چشمانت...

پی نوشت:

کاش نبینی کارهایمان را

کاش دلت نشکند

یابن الزهرا...

تو که خوب هستی...

من بنده ی خوبی نباشم

تو که خدای خوبی هستی...