این دل گرفته است و...

این دل

گرفته است و

تو را می کند طلب...

دل یک دله

در باز کنی

یا نکنی

خواهم که کنم دل، یک دله برای تو...

احفظنی بحفظک...

الهی

رضاً برضائک

خودت مگذار جز راه رضای تو راهی روم

احفظنی بحفظک یا حفیظ

تو حکیمی..

چنین اگر که خواست تو است

دگر چه گویم؛ که تویی حکیم...

مقصود تویی تو...

بگذار با تو باشم

با بهانه و بی بهانه

آنگاه که مقصود تویی تو...

( مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه ست

مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو 

شیخ بهایی )

دست دلم بگیر...

یارب ببین چه زار گشته دل بی قرار من

دستی فرود آور و دست دلم بگیر...

بهتر که نمک پاشند...

زخمی که از نبود تو باشد خدای من

بهتر همان که نمک روی آن زنند...

دست دلم را بگیر...

نمی دانم "دل"دست دارد یا نه

فقط می دانم

تو دستش را می گیری اگر بخواهی...

در جواب من...

حبس دعا در جواب بی خیالی است

وقتی که تو بخوانی و من

ندهم پاسخی به تو...

دل دیوانه

می بینی

چه دیوانگی ها می کند

این دل؟!

پی نوشت:

یارب برس به داد دل دیوانه...

پایان قصه

آرام می گیرد این دل

آنگاه

که به خاطر می آورم

پایان قصه ها را تو می نویسی...

باز هم من...

صدای اذان تو

و باز هم

من...

با دست و زبان بسته هم...

با دست و زبان بسته هم

می توانیم

مقابل دشمنانمان بایستیم...

... حتی اگر رییس جمهورمان دست و زبانمان را ببندد

پی نوشت:

خدایا خودت عاقبت به خیرمون کن

ما تلاشمون رو کردیم، اما اگه تو صلاح می دونی روحانی رییس جمهور شه ما تسلیمیم... شاید می خوای امتحانمون کنی، خودت کمک کن سربلند بیرون بیایم از این امتحان...

چه مانده است؟

چه می ماند

جز حکایت من و "منیّت"

اگر تو، "تویی" نکنی...

سرگردانی

آفتاب که نباشد

چه می ماند

جز سرگردانی

برای آفتابگردان...

... تو که مرا سرگردان نمی خواهی ارباب، می خواهی؟!

دلخورم

خــدایــــــا

دلـــــخـــورم

نــه از تـــــــو...

از خــودم

از خـــودم

از خــــــودمـ...

زهد از عشق تو...

اگر عشق

گناه است

ببین ما زاهدان را...

رخصت بده یارا...

می خواهم

دوباره

بنده ات شوم...

... رخصتی دوباره می دهی؟!

دستم به دامانت...

خدایا

دستم به دامانت

مبادا دستانم را رها کنی...

مردم چه گویند...؟!

سال ها گرد حریم تو بگردیم

حال

مردم

چه گویند اگر

یک لحظه نگیری

دست گدا را...؟!

دیگر کجا می توانم پرواز کنم...

وقتی در آسمانت

جایی برای من ندهی

دیگر کجا می توانم پرواز کنم...؟!

وزن شعر من

وزن شعرم

بدون تو

به هم ریخته است...

آنقدر سنگین وزن شده که دیگر نمی تواند به پروازم در آورد!

فشفانی...

کار من دوباره مریض گشتن

و کار تو

دوباره شفا دادن...

یا مَن دَعَوتُهُ مریضاً فشَفانی... دعای عرفه

خدا با من است...

خدا با من است

حتی اگر

من با او نباشم...

حالا که آمدم...

حالا که آمدم

مگر می شود دستم را نگیری؟!

پی نوشت:

عازم هستم...

...

خدایا!

. . .

همین!

مردی نبود...

خدایا

افتاده به پای تو ایم

"مردی نبود فتاده را پای زدن"...

اعطنی بمسئلتی ایاک...

تو را می خواهم

ای تمام خوبی های دنیا و تمام خوبی های آخرت...

( اعطنی بمسئلتی إیاک

جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الاخره - دعای ماه رجب )

آرزو باید تو باشی

آرزو باید انتهای زیبایی باشد

آرزو باید

دورترین افق خوبی های دنیا باشد

باید تمام هستی باشد

آرزو باید "تو" باشی

فقط "تو"...

آرزویم با "تو" بودن است...

1)

آرزوهایم بسیار درازند

اما

همه در "تو" خلاصه می شوند

2)

در کوله بارم چیزی نیست

می شود کوله بارم را "تو" پر کنی

با برآورده کردن آرزوهایم...

...با رساندنم به "تو" ؟!

3)

به خودت نگاه کن، نه من!

من نیز به "تو" نگاه می کنم . . .

. . . به لطف و کرمت

پی نوشت:

لیلةالرغائب

اگر لایق دانستید

کلمه ای در حق این حقیر دعا کنید...