بی تو، پاییز...

بی تو

پاییز

دست از سرهایمان بر نمی دارد

کجایی مولا؟!

بی تو به آخر خط می رسند

این جمعه هم

دارد تمام می شود...

کاش بیایی

و پایان دهی

جمعه های به آخر خط رسیده را...

کی می آیی؟!

دنیایمان 

بدون تو

بوی هر چیز می دهد / جز خدا!

کِی می آیی عزیز دل زهرا؟!

چشم های ما...

این چشم ها

برای ما

چشم نمی شود

تا لایق حضوت نشوند...

چتر نمی خواهم

چتر نمی خواهم

وقتی که باران چشمانم

از جنس تو باشد...

مجازات

گفتند اینهمه گناه کردیم اما خدا مجازاتمان نکرد،

ندانستند

همین نبودن تو

بدترین مجازات است...

اردی‌بهشتِ جهنم

اردی‌بهشت

بی تو

جهنم بود

همان بهتر که رفت!

برگ‌ریزان

تو که نیستی

پاییز هم

دل خوشی ندارد

از این برگ‌ریزان...

می آیی؟!

فردا

می آیی

مگر نه؟!

آرزوی ظهور...

خوشا به حالشان

آن ها که امشب

آرزویشان

جز ظهور نیست...

بس غریبیم

غربتمان در دوری تو معنا می شود . . .

مولا

سری بزن به ما

که بس غریبیم...

خورشید دنیا

این شب ها

برای روز شدن

تو را می خواهند...

کجایی ای خورشید دنیا؟!

یوسف گمگشته

شاید امشب نفسی از طرف ماه آمد

یا که شاید خبری از دل آن چاه آمد

آید آن روز که از جان همه فریاد زنیم:

حافظا! یوسف گمگشته ات از راه آمد...

نان!

آتشش از شیطان

گندمش از نفس

چه نان تلخی شود. . .

آب هم از آب تکان نخورد

ببین

باز هم تو نیامدی

اما

آب هم از آب تکان نخورد با نیامدنت

برای خیلی از ما...

پی نوشت:

نه کوششی نه وفایی...

جمعه نویسه - قرار ما...

قرارمان نبود

که بی "او"

قرار داشته باشیم . . .

. . . قرارمان بود؟!

اردیبهشت با تو...

هوای اردیبهشت

جان می دهد

برای "لحظه" ای با "تو"...

پی نوشت:

هوای بهاری

بدون "تو"

کامل نمی شود...

(@بهار اگر تو نباشی شبیه پاییز است-عشق آباد)

می بینم و نمی بینمت

یابن الزهرا

هر جا که می نگرم

تو را

می بینم و نمی بینم...

در نبود یوسف

در نبود یوسف

زلیخا

خطرناک تر شده است...

پاسخشان را بده...

به تمسخر می گویند : أین المهدی

یک روز

از کنار کعبه

با فریاد أنا المهدی

پاسختان را خواهد داد...

بی کسی

خواستم از بی کسی ها گله کنم

اما می دانم

تو از دیگران بهتر می فهمی

که بی کسی چه سخت است. . . 

پی نوشت:

غریب تر از تو در عالم نیافته ام...

پاییز بی تو بودن

حالا که تو نیستی

حس می کنم

حتی بهار هم

بوی پاییز می دهد . . .

. . . العجل

پرچم سرخ

کربلا،

پرچمی سرخ روی گنبد . . .

آه!

کی شود که جایش را به پرچمی سبز دهد . . . ؟!

ما نمی رویم

خورشید این جمعه رفت

اما مولا

ما نمی رویم...

...می مانیم تا تو بیایی

خورشید جمعه

ای خورشید

صبر کن

شاید

یوسفمان در راه باشد

شاید

هنوز هم

جای امیدی به این جمعه مانده باشد

شاید

یک هفته انتظار دیگر رقم نخورد...

قلبم برای تو می تپد مولا

قلبم ناقص می تپد

اما دلخوشم

که همین تپیدن ناقص هم

برای توست...

کجایی ای خورشید...؟!

روزمان شب شد

و شب ماند

کجایی، تو ای خورشید روزهامان؟!

مرگ...

آنگاه که از تو برای ما

نه دیدنی باشد

و نه شنیدنی

چیست زندگی هامان

جز مرگ...؟!

پی نوشت:

دیدن و شنیدن همیشه با چشم و گوش نیست... گاه با دل است!

برای دیدن رویت دلم مهیا نیست...

امان از دلی

که برای دیدن روی تو

مهیّا نیست...

قرار دل بی قرارم

دلم بی قرار است

کجایی

ای قرارگاه دل ها...؟!

پی نوشت:

خدایا... قرار دل های بی قرارمان را برسان . . .