لیاقت نداشتیم

تو از همان اول هم مال خدا بودی

ما لیاقت نداشتیم

و

خدا / تو را / پس گرفت...

آه...

امان از دلی که حتی لیاقت لحظه ای دیدار هم ندارد...

بی نیاز از دنیا...

چیزی نمی خواهم

همین که "تو" پشت من باشی

از تمام دنیا بی نیازم می کند...

ارحم الراحمین

ارحم الراحمین بودنت حرف نیست

در عمل هم

ثابت کرده ای

کاش تا ابد فقط تو را بخواهم

همیشه خواسته ای مرا

کاش

بعد این

برای همیشه

من / فقط تو را...

انگار نه انگار...

خدایمان هم ساعتی شده است...

ساعتی خدا را داریم

و ساعتی دیگر / انگار نه انگار که خدایی در کار است!

شیرینی های تلخ...

چرا باید

تلخی ها را

شیرین بچشیم؟؟

چه بر سرمان آمده است؟ . . .

تو که خوب هستی...

من بنده ی خوبی نباشم

تو که خدای خوبی هستی...

آنقدر می مانم تا...

می خواهم تحصن کنم

مقابل خانه ات!

آنقدر می مانم تا راهم دهی

خدای من...

هیچ ندارم...

هیچ

ندارم

که بگویم

جز آنکه خودت را به یادت بیاورم...

. . .

. . .

پی نوشت:

این حرف ها بماند بین من و خودت، مثل تمام چیز هایی که بینمان ماند...

به آرزوهایمان نگاه کن...

آرزوهامان بلند

و خودمان

کوتاه . . .

کاش به آرزوهامان نگاه کند، نه خودمان...

احسن الحال

حالمان را

همانطور کن

که خودت می پسندی . . . که احسن الحال همان است و بس

آرامش واقعی...

دیگر آرام شده بود؛

حس می کرد گرم ترین آغوش دنیا را دارد

و چه حس شیرینی داشت

که خدایش را یافته است...

( الا بذکر الله تطمئن القلوب )

خنده دار است؛ هیچ از خود نداریم و...

خنده دار است

فقیری که تمام اموالش از دیگران است

و هر روز آنقدر به داشتن آنها مغرور می شود که صاحب اموال را فراموش می کند!

_ ... فقیری که فراموش می کند هیچ ندارد و همه چیزش از خداست! _

زندگیش تمام شده بود...

نفس می کشید

اما

او مانده بود

و

یک زندگی

که تمام شده بود

وقتی خدا را نداشت...

دلی خلوت

خدایا

یک دل خلوت می خواهم

و تو را...

تا کمی در دلم با تو خلوت کنم!

خدایا مگر که را جز تو دارم؟

نکند روزی رسد

من بمانم

یک زبان بند آمده

و نکیر و منکر

خدایا...

آبی خدایی

می خواهم نام جدیدی برای رنگ آسمان حرمت بگذارم

آبی خدایی...

آخر

آنقدر غرق خدایم می کند

که دیگر آسمان بودنش را فراموش می کنم

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی

همه چیز تو است و هیچ چیز تو نیست...

همه چیز با تو است و هیچ چیز با تو نیست...

همه چیز نزدیک تو است و هیچ چیز نزدیک تو نیست...

همه چیز در تو است و هیچ چیز در تو نیست...

افهم إن کنت اهله

چشمه نور

چشمه باید از نور بجوشد

وگرنه بودن و نبودن آن فرقی ندارد...

اصلا همان بهتر که بخشکد

چشمه احساسی که خدا نداشته باشد!

پی نوشت:

خدایا... چشمه ها را پر از نور کن

ذکر تو

دلی که با پاره شدن یک تسبیح

از ذکر تو باز بماند

دل نیست...

ندیده ها...

ما

وقت خطا

تو را ندیدیم

و تو

وقت بخشش

خطا هایمان را...

خدایا کمکم کن غیرممکن ها را ممکن کنم...

می گویم غیرممکن است

اما می دانم

تو که بخواهی

هیچ چیز غیر ممکن نیست

پس کارم را به تو می سپارم...

فقط از لطف تو

خدایا

هر کس نداند

من که می دانم

تمام این ها فقط از لطف توست...

معیار ما

معیار بعضی از ما شده دلمان!

وقتی دلمان چیزی می خواهد

چه خدا آن را صلاح بداند

و چه نداند

باید همان شود

وگرنه خدایمان خدای خوبی نیست!

ابرهای آسمان تو

ابر های آسمان تو

به چشمانم

کوچ کرده اند...

خدایا

بارانی بفرست!

امید من

چیزی ندارم

جز یک امید

که آن هم از توست...

برترین توشه...

توشه ای می خواهم

که برتر از آن نباشد

خدایا... چه کسی جز تو می تواند تقوایم دهد؟؟

( ... فَإنّ خیرَالزّادِ التّقوی، و اتَّقونِ یا أولی الألبَاب ( بقره، 197 ) ... همانا بهترین توشه تقوا است، و از من پروا کنید ای صاحبان عقل )

کویر خشک

باران باریده است

اما

این کویر ها هنوز خشکند...

آخر

تا خودشان نخواهند

کاری از دست باران بر نمی آید!

دردی که او می دهد...

دردی که او بدهد

درمانش را جز او که می تواند بدهد؟؟