بغض نبودنت

چه سخت می کند گذر نبودنت

از گلوی من،

... همچو بغض نیمه شب!

تکرار بی تو بودنم سخت است...

"روزهــا و

روزهـــا و

روزهـــا و

روزهـــا"!

ایــن هـمــه نـبــودنِ تـــو مـی کـُـشـد مـــرا . . .

+تــکـرار نـبــودنـتـــ چـه قَـدَر سـخــتــــ مـی شــود . . .

باز راه می دهی کلاغان را؟!

چشم من روشن است ارباب

گر خدا خواهد و تو

حرمت باز پذیرای سیاهان شود این بار...

+السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

پی نوشت:

ان شاءلله چهارشنبه عازم سفر مشهد مقدس خواهم بود...

پاییز کجا و تو - آسمان - کجا...

مــن... پـایـیــز !

تــو... آســمـان !

چــشـمــانـم... بــاران !

چـشــمـانـت... بــاران !

حق داری اگر مرا تو راهی ندهی...

حق داری اگر راهم ندهی...

شاهی و شاهزاده؛

و من،

هیچ!

( داده همیشه لطف تو من را خجالتی / آقای کربلا چقدر بامحبتی / ماندم چرا نگاه تو افتاد سوی من / من هیچ هیچم و تو بینهایتی / ایل و تبار تو همه آقا و پادشاه / ایل و تبار من همه مجنون و هیئتی ( محمدحسین رحیمیان ) )

پاییز و بهار

پاییز را دوست ندارم

اصلا / حالا که تو نیستی / بهار را هم دوست ندارم / ای تنها بهار دنیا ...

پ.ن:

چه بهار ها که پاییز شدند و تو نیامدی...

صبوری

مـی دانــم

خـودتــــ از مــا مـشــتـاق تــری بـه بــازگـشـتــــ ؛

امـّـا مـولا جـان

صـبــر مـا نـه بـه انــدازه ی صـبــر تـوسـتــــ ،

الــعــجـــل . . .

دوای دردهایی...

دوای درد دل فقط

تربت کربلای توست...

+ دلی هواییِ توست

(السلام علی من جعل الله الشّفاء فی تربته ( زیارت ناحیه مقدسه ) )

حق داری...

بعد این یک سال

حق داری اگر روی گردانی

حق داری...

پی نوشت:
حق داری ولیکن کرم تو نه چنین است...

نگاهت، تمام، زیباییست...

عـمــرم گـذر کـنــد
و چــه زیـبــا گـذر کـنــد؛
ایـن عـمـرِ بــا نـگــاهِ تـو جــانـا عـجـیــن شــده . . .

+ هـــوای تـــ♥ــو از ســـر نـمـــی رود جـــانــآ

پی نوشت:
هر نظرت زیباییست ...

خورشید

تــو کـه بــاشـی؛

خــورشـیــد

شـبـانــه بـه آسـمــان مـی آیــد!

بگذار پا به حریمت گذارم و ...

رخـصــتــــ بـده تـــا بــار دگـــر اذن دخــولـی خــوانــم

یــا عــلـــی مـــوســی الـــرّضــــا ( عـلـیـه الـسـلام ) ...

+ دلـتـنـگــِـ حــریـــمِ  تـــ♥ــوام اربــابــــ

پی نوشت:

شاید سفری به مشهد جور شه... لطفا دعا کنید...

آبرو

تمام هستی و آبرویم ارباب؛ گریه های عزای توست...

(شال ماتمت آبرو به من داد / موج پرچمت دل رو داده بر باد ... شاعر؟؟ )

+ صد شکر که هستی...

کور است چشمی که نبیند تو را...

پــیـــراهـنــتــــ کـجــاسـتــــ ؟!

شــایـــد کـه بـیــنـایــم کـنــد . . .

پی نوشت:
خدانکند که چشمی نابینا شود...

آرزوی شیرین

ای وصل تو آرزوی شیرین

برگرد...

پی نوشت:

هذا یوم الجمعه، روز صادق ترین رویا و آرزو

صلاح چنین بودست...

ایــن کــه روی تـــو نـبــیـنــم، هـمــه تـدبـیــر تـــو اسـتــــ ،

دل مــن تـابــــ نـدارد بــه قــدومـتـــ اربــابــــ

ورنــه لـطـفـــ تــو بـســی بـیــشـتــر اسـتــــ . . .

 

پی نوشت:

گـویــا صــلاح کــارم چــنـیــن شـدســتــــ . . .

دلتنگ حریم توام ارباب...

هــر کـبــوتــر کـــه بــوَد دور ز تـــ♥ــو دلــتـــنـگــــ اســتــــ

مـــن کـبــوتـــر نــیــَـم امــّـا

دلِ مـــن بـــس تــنـــگــــ اسـتــــ . . .

السلام علی یا علی بن موسی الرضا

+ دلـــی هــوایـیِ تـــ♥ــوســـتــــ . . .

مخاطب خاص من

مـخــاطـبــــ هــایـشــان را خـــاص مـی دانـنــد؛

مــن هــم مـخــاطـبــم را خـاص مـی دانــم

امـا مخــاطـبــــ مــن از هـمــه خــاص تـــر اسـتــــ . . .

ای خــاص تــریــن مـخــاطـبــــ دنـیــا! بـرگــرد

دل من کرببلای تو طلب می کند ارباب

لـحــظـــه هـــا مـی گــذرنــد و دل مــن کــربــبـلای تـــ♥ــو  طـلـبــــ مـی کـنــد اربــابــــ و آه...

آه از ایــن درد دلــم کـز حــرمت جــا مــانـدسـتــــ . . .

+دل مـن تــابــــ جــدایـی ز تـــ♥ــو  اربــابــــ نــدارد هــرگــــز

چه دلتنگند گوش های من...

چــه دلـتــنـگــنــد

گـــوش هـــایِ مــن

بــرای صــدآیــتــــ . . .

پی نوشت:

کسی چه می داند

شاید روزی صدایت را شنیده اند، اما نشناختند ...

یا جواد الائمه ادرکنا

به ما گفتند جواد یعنی بخشنده، یعنی کسی که بخشش قطع

آقا جان به ما گفتند هر چه می خواهیم از تو بخواهیم که تو بخشنده ای

راستی این را هم گفتند که هیچ سائلی را رد نکرده

یا جواد الائمه، ما را که رد نمی کنی مولا؟

شهادت امام جواد علیه السلام پیشاپیش تسلیت باد.

آرام جانم...

آرامــش ایــن دل شـــده از لـــطــفـــــ تـــ♥ــو اربـــابــــ ؛

دریـــابــــ دلــم را . . .

+ دلـــی هــوایـیِ تـــ♥ــوســـتــــ . . .

وقتی نباشی...

وقـتــی نـبـــاشـــی در دلــــم

چـــه تـنــگــــ مـی شــود . . . 

+ دلـــی هــوایـیِ تـــ♥ــوســـتــــ . . .

دست از تو بر نمی دارم...

دیگران هرچه بگویند

دست از تو بر نمی دارم

من از کودکی با تو عجین شده ام ارباب...

همه عالمم وصل توست...

اصــلا بـــرای وصـــل تــ♥ـو  مـن آمــدم زمـیـــن

جـــز کــربــ♥ـلای تـــو جــایــی نـبــاشـدم . . .

+ هـــوای تـــ♥ــو از ســـر نـمـــی رود جـــانــآ

بی تو مهتاب شبی...

مــنِ بـی تـــو

مــنِ تـنـــهـا

مــنِ دلــگــیــر از ایـــن دوری دل هـــا

مــنِ غــمـگــیـن و پـــر از غـــم

کـــه بــه ســر یـــاد تـــو دارم ،

بــی تـــو تـنــهــا و پـــر از دردِ دل و غـــم ، و پـــر از یـــاد تـــو اربـــابــــ ؛

مهتــابــــ شــبـی . . .

بــــاز از آن کــوچـــه گــذشـتــم . . .

+ هـــوای تـــ♥ــو از ســـر نـمـــی رود جـــانــآ

_{[ بی تو مهتاب شبی، باز از آن کوچه گذشتم / همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم / شوق دیدار تو شد لبریز از آن جام وجودم / شدم آن عاشق دیوانه که بودم ؛ فریدون مشیری ]}

آهسته تر گذر کن

آهسته تر از شهر من امروز گذر کن

این شهر شلوغم همه گرم است به تکرار نبودت

یک روز آید

من شک ندارم
می آید آن روز رهایی
شک ندارم

+ گــشـتـــه دل ـخـســـتـــه و بـــی تـــابــــ ؛ نــگــــارمـ ! دریـــابــــ . . .

با بودنت همه دردها دوا شود

• بــه بـــالـیــنـم بـیــا امــّــا

• • دوایــم را نـیــاور بـــا خــودتـــــ / شــــاهــا . . .

{[[[ درد هـایـم بــه تـــو نـزدیــکـــ تـرم کــرده طـبــیـبــــ ؛ حــرفـم ایـــن اسـتــــ کــه یـکـــ وقـتــــ مــداوا نـشـــود -> شاعر : محمد سهرابی ]]]}

+ هـــوای تـــ♥ــو از ســـر نـمـــی رود جـــانــآ

مرا نران...

لــطـفـــا مــــرا سـریـعــاً بــه خـــود رســــان

مـن دوری حــرمـتـــــ نـیـــســتـــــ طـــاقـتــم