حواستان به چون منی هم هست، خدا را شکر

باز هم

تو آمدی

و رفته ای

اف به چشم های پر ز خواب من

پی نوشت:

شاید اشتباه می کنم

ولی خود نگاه کن به شاهدم:

زندگی چه پر ز شور و شادی است؛

می شود نباشد آن نگاه مولایی شما؟!

لحظه های خوب زندگی ست

تو نگاه می کنی مرا...