پر می زنند، با بال های شکسته شان...
دوشنبه, ۳۱ تیر ۱۳۹۲، ۰۷:۴۴ ب.ظ
وقـــتــی کــه تــــ♥ـــو مـقـصــد و مـقـصــود هــر پـرنــده یـی
بـا بـــال هـای شـکـــسـتــه نـیــز پـر زنـنــد
پـرنــدگـــان . . .
(ادامه مطلب حاوی تصویر)
به طعم گندم
با تمام تلخی همیشگی؛ گندم پدر هنوز روی خوشه است، روی خوشه هاست...پر می زنند، با بال های شکسته شان...
وقـــتــی کــه تــــ♥ـــو مـقـصــد و مـقـصــود هــر پـرنــده یـی
بـا بـــال هـای شـکـــسـتــه نـیــز پـر زنـنــد
پـرنــدگـــان . . .
(ادامه مطلب حاوی تصویر)
