ترس بی مورد - شاید هم بامورد! -
سه شنبه, ۳۱ مرداد ۱۳۹۱، ۱۲:۵۹ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
ربنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه؛ انک انت الوهاب
و این چیزیست که از آن می ترسم!
خدایا، نکند روزی برسد که تو دستمان را ول کنی و به جایی برسیم که قلب هایمان به تو پشت کنند - آن هم بعد از رو آوردن به تو - و بدتر از آن؛ فکر کنیم که راه درست را انتخاب کرده ایم!
گاهی اوقات فکر می کنم ترس من بی مورد است... مگر می شود خدا بنده اش راه رها کند؟!
خودت کمک کن که تمام تلاشمان را در راهت بکنیم و هیچ وقت از تو دور نشویم
که تمام امیدمان به توست
به نظر من هم ترستون بی مورد هست اما در صورتی که ما خودمون رو به زور از خدا جدا نکنیم!
خدا هیچ وقت بنده اش رو هرچه قدر هم گناه کار ول نمیکنه که اگر یک ثانیه از ما غافل باشه مطمئننا نابود میشیم!
اما گاهی خدا دست مارو مثل یک مادر محکم تو دستش گرفته اما ما به زوووووور دستمون رو بیرون میکشیم که به هوای شیطنت گم بشیم!
حواسمون باشه همیشه ما دستمون رو تو دست خدا نگه داریم:)
موفق باشید