همه بی نوایان

بی نوایان شهرمان همه پُر از نبودن تو اند

و من

پُر تر از همه؛

ببخش...

پی نوشت:

خوشا با تو بودن

ماجرای من و تو

گویا ماجرای من و تو

ماجرای آن رند و شیخیست که به یکدیگر رسیدند؛ رند گفت: حاج آقا خدمت نمی رسیم... شیخ گفت: من که قهوه خانه نمی آیم، تو هم که به مسجد نمی آیی، چگونه قرار است به یکدیگر برسیم؟!

راستی

می دانی به حضورت نرسیدن چه سخت است؟!

دل بی تو در عذاب...

هوایی شما شده

ولی

سکوت می کند

دلم...

پ.ن:

دل نبستنم عذاب می شود،

شفاعتم نما؛ قیامت است...

واژه واژه انتظار

نه برای ما

که برای خاطر واژه هایمان

برگرد...

پ.ن:

واژه هامان تو را می خوانند، خودمان...

می شود که برگردی؟!

حالا که نیستی

دلم عجیب گرفته است...

و چه سخت است با چنین حالی از تو بخواهم که برگردی...

پ.ن:

دلم هوایی ندارد

ای کاش هواییَش کنی...

پ.ن2:

سلام من به تو ای صاحب دلم، صاحب زمان...

بی غم و بی درد

درد داری و من

بی غم و بی درد؛

آه...

پ.ن:

چه ساده می گذرم از کنار تو

وقتی که آسمان دلت پر از غم است...

پ.ن2 :

"حجم تنهایی تو بیشتر از بودن ماست..." ( شاعر : ؟؟؟ )

گوش های ناشنوا

هذا یوم الجمعه، اما هنوز صدایت به گوش نمی رسد؛

امان از گوش های ناشنوا...

+اللهم عجل لولیک الفرج

بغض نبودنت

چه سخت می کند گذر نبودنت

از گلوی من،

... همچو بغض نیمه شب!

تکرار بی تو بودنم سخت است...

"روزهــا و

روزهـــا و

روزهـــا و

روزهـــا"!

ایــن هـمــه نـبــودنِ تـــو مـی کـُـشـد مـــرا . . .

+تــکـرار نـبــودنـتـــ چـه قَـدَر سـخــتــــ مـی شــود . . .

بتاب...

همیشه در دلم بتاب ...

... خورشید که نتابد دنیا تاریک می شود!