با دست علمگیرت، دست مرا گیر...

دستم بگیر

دور مران از خودت مرا... 

یک عمر دلم با تو خو گرفت،

یک عمر از مسیر تو حاجت گرفته ام...

السلام علیک یا باب الحوائج، یا ابالفضل العباس

صد شکر از این تشنگیِ رفع شده...

ابری

از آسمان؛ به زمین

باریده ست...

صد شکر؛ زمین تشنگی کشیده بود...

میلاد امام حسین علیه السلام، و همچنین میلاد حضرت ابالفضل عباس و امام سجاد علیهم السلام مبارک باد.

حتی ذره ای...

امان از دل مولایم

او برای من هموار حسین(ع)وار سروری کرده است

اما من - حتی در همین روز جمعه که گذشت - برایش ذره ای از وفای عباس(ع) به میدان نیاورده ام...

آبرو

دلم آبرو می خواهد،

از جنس آبی که از دستان سقا ریخت؛

دلم آبرو می خواهد...

قدری بتاب...

ای مـاهِ عــالـم تـابِ مـن

ای مـاهـتــابِ آشــنـا

قـدری بـتـــاب ،

قـدری بـتـــابــــ

بـر ایـن شبـــِ تـار و سیـاه و پـر ز دودِ خـیـمـه هـا . . .

السلام علیک یا قمر بنی هاشم...

چه برادری بهتر از تو؟!

چــه بـــرادری

بــــهـتــر از تـو

بــرای ـحســــن و ـحسیــــــن(علیهم السلام)...

میلاد حضرت ابالفضل علیه السلام مبارکباد

مادرمان

مادر دوم ماست

مادر عباس(ع) . . .

غم حسین علیه السلام...

دیگر

عباس(ع) هم نبود

تا دلداریش دهد

در غم حسین(ع) . . .

السلام علیک یا ام البنین

غم ام البنین(س)...

چهار فرزندش

همه رفتند

اما هیچ کدام

رفتنشان

اندازه ی رفتن فرزند فاطمه(س) برایش سخت نبود...

پی نوشت:

شهادت حضرت ام البنین سلام الله علیها تسلیت باد.

قدم به قدم...

چه دل نشین بود

آن زمان

که قدم به قدم

سمت حرم تو می آمدم...

پی نوشت:

دلتنگ کربلام... :((

یا باب الحوائج

چه بیماری ها که شنیده ام شفا داده ای

دیگر مطمئنم

از پس بیماری های این دل های ما نیز بر می آیی

یا باب الحوائج

یا ابالفضل العباس

یا قطیع الکفین...

صدا زدن عشق

عشق را صدا کرد،

اما نه مثل هر بار!

این بار با نام برادر صدا زده بود

حسین علیه السلام را...

تیر و گلو

تیری که با چشمان سقا چنین کرد

با گلوی علی چه می کند؟؟

تیر خوردن مشک

انگار اشتباهی

جای چشم

مشک را نشانه گرفته بودند

شاید برای همین بود که اشک های علمدار با تیر خوردن مشک روانه شد...

عمود خیمه

بابا؟!

عمو که هنوز آب نیاورده است

چرا عمود خیمه را می کشی؟؟؟

ماه

حیف آن ماه نبود

که تیر به چشمانش زدید؟

قدرش را بدان

قدر مادرت را بدان
که تو را قبل از آشنایی با الف الفبا
با الف قامت علمدار آشنا کرد

تا آسمان هفتم

نیزه ها تا آسمان هفتم اوج گرفته اند
پایین تر از آن جای این سر ها نیست...

حج من

سعی بین صفا و مروه ی من
در بین الحرمین است
می گذاری حاجی شوم مولا؟!

نگاه نامحرمان

به نامحرمان نگاه نمی کردی
اما کاش در شام بودی
و نگاه نامحرمان را می بریدی عباسم

وفا یعنی عباس علیه السلام

وفا را باید از پسر ابوتراب یاد گرفت

نه از ما

که امام زمانمان را رها می کنیم

سراغ نهر آب می رویم

و ذره ای هم آب از دستانمان نمی ریزد...

آب نمی خواهیم

اینجا دیگر آب نمی خواهیم

فقط یک نگاه با غیرت تو،

مقابل این مردم شام!

کجایی عموجان؟

برق غضب

دست نداشت
اما مگر برق غضب چشمانش به کسی جرأت نزدیک شدن می داد؟

داغ عباس(ع)

قامت او مثل مادرش زهرا(س) خمیده است
چه کمرشکن است داغ علمدار

تیر سه شعبه

خدا لعنتت کند حرمله

به هیچکدام رحم نکردی

نه چشمان سقا

نه گلوی عطشان

آب!

آب...چه کلمه دردناکی!

یاد عمو می اندازد مرا.

راستی عمه...! عمویم کجاست؟ چقدر آن سر بالای نیزه شبیه عموست!