دلتنگ حریم توام ارباب...

هــر کـبــوتــر کـــه بــوَد دور ز تـــ♥ــو دلــتـــنـگــــ اســتــــ

مـــن کـبــوتـــر نــیــَـم امــّـا

دلِ مـــن بـــس تــنـــگــــ اسـتــــ . . .

السلام علی یا علی بن موسی الرضا

+ دلـــی هــوایـیِ تـــ♥ــوســـتــــ . . .

مخاطب خاص من

مـخــاطـبــــ هــایـشــان را خـــاص مـی دانـنــد؛

مــن هــم مـخــاطـبــم را خـاص مـی دانــم

امـا مخــاطـبــــ مــن از هـمــه خــاص تـــر اسـتــــ . . .

ای خــاص تــریــن مـخــاطـبــــ دنـیــا! بـرگــرد

دل من کرببلای تو طلب می کند ارباب

لـحــظـــه هـــا مـی گــذرنــد و دل مــن کــربــبـلای تـــ♥ــو  طـلـبــــ مـی کـنــد اربــابــــ و آه...

آه از ایــن درد دلــم کـز حــرمت جــا مــانـدسـتــــ . . .

+دل مـن تــابــــ جــدایـی ز تـــ♥ــو  اربــابــــ نــدارد هــرگــــز

دوریت سخت بوَد

ای تـــو نـزدیــکـتـــر از نــزدیـکــان !

دوریـتــــ داغ بــزرگـیــسـتــــ ؛ بــزرگـــ . . .

پی نوشت: هــر چـه خــواهـی بـــه روی چـشــمـــانــم، فـقــط آنـجــا، کـنــار خـود، جــایــم ده

+ ای وای به مـن اگــر ز تـــ♥ــو دور شــوم

مرا ببخش...

مــرا بـبــخــش کــه عــاشـقــتــــ نـیــسـتــم

مـرا بـبـخــش . . .

چه دلتنگند گوش های من...

چــه دلـتــنـگــنــد

گـــوش هـــایِ مــن

بــرای صــدآیــتــــ . . .

پی نوشت:

کسی چه می داند

شاید روزی صدایت را شنیده اند، اما نشناختند ...

یا جواد الائمه ادرکنا

به ما گفتند جواد یعنی بخشنده، یعنی کسی که بخشش قطع

آقا جان به ما گفتند هر چه می خواهیم از تو بخواهیم که تو بخشنده ای

راستی این را هم گفتند که هیچ سائلی را رد نکرده

یا جواد الائمه، ما را که رد نمی کنی مولا؟

شهادت امام جواد علیه السلام پیشاپیش تسلیت باد.

آرام جانم...

آرامــش ایــن دل شـــده از لـــطــفـــــ تـــ♥ــو اربـــابــــ ؛

دریـــابــــ دلــم را . . .

+ دلـــی هــوایـیِ تـــ♥ــوســـتــــ . . .

وقتی نباشی...

وقـتــی نـبـــاشـــی در دلــــم

چـــه تـنــگــــ مـی شــود . . . 

+ دلـــی هــوایـیِ تـــ♥ــوســـتــــ . . .

دست از تو بر نمی دارم...

دیگران هرچه بگویند

دست از تو بر نمی دارم

من از کودکی با تو عجین شده ام ارباب...

همه عالمم وصل توست...

اصــلا بـــرای وصـــل تــ♥ـو  مـن آمــدم زمـیـــن

جـــز کــربــ♥ـلای تـــو جــایــی نـبــاشـدم . . .

+ هـــوای تـــ♥ــو از ســـر نـمـــی رود جـــانــآ

بی تو مهتاب شبی...

مــنِ بـی تـــو

مــنِ تـنـــهـا

مــنِ دلــگــیــر از ایـــن دوری دل هـــا

مــنِ غــمـگــیـن و پـــر از غـــم

کـــه بــه ســر یـــاد تـــو دارم ،

بــی تـــو تـنــهــا و پـــر از دردِ دل و غـــم ، و پـــر از یـــاد تـــو اربـــابــــ ؛

مهتــابــــ شــبـی . . .

بــــاز از آن کــوچـــه گــذشـتــم . . .

+ هـــوای تـــ♥ــو از ســـر نـمـــی رود جـــانــآ

_{[ بی تو مهتاب شبی، باز از آن کوچه گذشتم / همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم / شوق دیدار تو شد لبریز از آن جام وجودم / شدم آن عاشق دیوانه که بودم ؛ فریدون مشیری ]}

هر بار...

هر بار

من...

هر بار

تو...

+صد شکر، که هستی...

دلتنگ تو ام...

دلتنگ صدایت و نگاه تو ام امروز ؛

و هر روز.

و خواهش کنم امروز:

نگاهی، صدایی...

+ گــشـتـــه دل ـخـســـتـــه و بـــی تـــابــــ ؛ نــگــــارمـ ! دریـــابــــ . . .

آهسته تر گذر کن

آهسته تر از شهر من امروز گذر کن

این شهر شلوغم همه گرم است به تکرار نبودت

ماهی و تنگ...

ماهی و تنگ

خدایم دریاب...

یک روز آید

من شک ندارم
می آید آن روز رهایی
شک ندارم

+ گــشـتـــه دل ـخـســـتـــه و بـــی تـــابــــ ؛ نــگــــارمـ ! دریـــابــــ . . .

حال دلم را دریاب

این دل هم طاقتی دارد خوش انصاف...

با بودنت همه دردها دوا شود

• بــه بـــالـیــنـم بـیــا امــّــا

• • دوایــم را نـیــاور بـــا خــودتـــــ / شــــاهــا . . .

{[[[ درد هـایـم بــه تـــو نـزدیــکـــ تـرم کــرده طـبــیـبــــ ؛ حــرفـم ایـــن اسـتــــ کــه یـکـــ وقـتــــ مــداوا نـشـــود -> شاعر : محمد سهرابی ]]]}

+ هـــوای تـــ♥ــو از ســـر نـمـــی رود جـــانــآ

مرا نران...

لــطـفـــا مــــرا سـریـعــاً بــه خـــود رســــان

مـن دوری حــرمـتـــــ نـیـــســتـــــ طـــاقـتــم

نصیب من...

این بار

از زیارتتان

آهش به من رسیده است، 

مولای مهربان!

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

+ هوای تو از سر نمی رود جانا

کبوتر یا کلاغ...

کبوتری باشم

یا که کلاغ

باز هم دلم پر درد است

آخر آسمان من جز آسمان بارگاه توست...

+السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

میلاد امام رضا علیه السلام مبارکباد

دلم تنگ است...

دلــم تــنــگـــــ اسـتـــــــ

دلــ ـ ــم تـ ـکــ ــرار بـــ ــی فــ ــرجــ ــام و ســخـتـــــ لـــحــ ـ ــظــه هـــا گـــشـتــه ســتــــ و تــکــــرارِ نـبـــود تو...

دلـــم تــنــــهـاســتـــــ / تــنـگــــ اســتـــــ . . .

حسرت

امانم را بریده است

حسرت!

کجایی که ببینی حالم را... ؟!

پس چرا...؟!

خدا!

پس

چرا؟!

+ از خودم هم می پرسم... پس / چرا؟!

باور نمی کنم...

باورم نمی شود!

نمی شود!

نمی شود...!

از من نرنج

باشد

نمی روم

حتی نگاه هم نکن

ولی

از من نرنج...

هوای تو دارد سرم

مــی بـیــنـی اربـــابـــــ

هــوایـی کــربـلایــتــــ شـــده ام.

نــه!

مــن نــشـــدم

تـــو هــوایــیـــم کـردی...

+ تـــرس دوری از تـــو، و هـــوایـتــــ، تـــابـم نـــدهــد ...

کل ارض کرببلا...

کــل ارضٍ کــربـبــلا

قـبـــول

امـّـا هـیــچ کـجـــا حــرم اربــابــــم نـمــی شـــود...

عالمی حیران توست...

تــرانـه خـــوان!

بــنـگـــر وجــد عـــالــم را

کـــه از غـــزل غــزل تـــرانــه ی کـــربـــ و بــلایــتــــ حــیـران اســـتـــــ