عاشقی

تا ابد تمام زندگی را برای تو بنویسم؛ چه رستگاری عاشقانه ای!

پی نوشت:

با تمام این حرف ها

دلهره جانم را فرا می گیرد...

وای اگر مرا رها کنی

شایسته ی تو نیست...

باشد

باشد

حق با تو

تمام حق با تو

اما تو...

خب...

می دانی...

راستش...

فقط...

فقط...

آخر...

 "شیوه ی عاجز کشی

از خسروان

زیبنده نیست"*

پی نوشت:

گستاخی کلام مرا باز هم ببخش

درمانده بودنم به چنین حال کشانده است

_{*صائب تبریزی}

خیالت از کنار من گذشت...

خیالت از کنار چشم من دوباره رفته است و چشم من هنوز هم غریبه مانده است... ماه آسمان کجاست؟!

***

صدای بی قراری دلم شنیده ای و از کنار من گذشته ای و باز هم به من خبر نداده ای...؟!

باورم نمی شود...!

پی نوشت:

الهی... لاتَکِلنی إلی نَفسِی طَرفَةَ عَینٍ أبَدا

مرا به حال خود رها مکن...

بی قراری

هر بار - از تو - بی قرار نوشتم

این بار...

ای باوفا

بی قراریم کجاست؟!

غرق نگاه گشته ام، غرق زیبایی...

مرا با تو

نظرها هست،

گاه گاهی...

تو را با من

نظرها هست

هر گاهی...

***

راستی

چه خوشبخت است

آن بی قرار که سرشار نگاه تو گشته ست...

راستی

چه خوشبختم

که سرشار نگاه تو...

بی قراری برای تو زیباییست...

من دل پریش تو ام

بی قرار تو

یک عبد دل شکسته و هرچند بی وفا...

***

ای باوفا!

بنگر مرا، که غریب و شکسته ام

بنگر مرا

که عدل تو است و خرابه ام

***

پی نوشت:

بی قرار تو شدن خوشبختیست...